< Ψαλμοί 82 >
1 «Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.
En Salme af Asaf. Gud staar frem i Guders Forsamling, midt iblandt Guder holder han Dom:
2 Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.
»Hvor længe vil I dømme uredeligt og holde med de gudløse? (Sela)
3 Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.
Skaf de ringe og faderløse Ret, kend de arme og nødstedte fri;
4 Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.
red de ringe og fattige, fri dem ud af de gudløses Haand!
5 Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.
Dog, de kender intet, sanser intet, i Mørke vandrer de om, alle Jordens Grundvolde vakler.
6 Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·
Jeg har sagt, at I er Guder, I er alle den Højestes Sønner;
7 Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.
dog skal I dø som Mennesker, styrte som en af Fyrsterne!«
8 Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.
Rejs dig, o Gud, døm Jorden, thi alle Folkene faar du til Arv!