< Ψαλμοί 82 >
1 «Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.
Gud staar i Guds Menighed; han dømmer midt iblandt Guder.
2 Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.
Hvor længe ville I dømme Uret og anse de ugudeliges Personer? (Sela)
3 Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.
Skaffer den ringe og den faderløse Ret; hjælper den elendige og den arme til Retfærdighed!
4 Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.
Redder den ringe og den fattige; udfrier ham af de ugudeliges Haand!
5 Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.
De skønne ikke og forstaa ikke, de vandre i Mørke; alle Jordens Grundpiller ryste.
6 Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·
Jeg har sagt: I ere Guder, og I ere alle den Højestes Sønner.
7 Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.
Men I skulle dø som Mennesker, og som en af Fyrsterne skulle I falde.
8 Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.
Gud! gør dig rede, døm Jorden; thi du skal tage Arv iblandt alle Hedninger.