Ψαλμοί 8

1 «Εις τον πρώτον μουσικόν, επί Γιττίθ. Ψαλμός του Δαβίδ.» Κύριε ο Κύριος ημών, πόσον είναι θαυμαστόν το όνομά σου εν πάση τη γή· όστις έθεσας την δόξαν σου υπεράνω των ουρανών.

(Til sangmesteren. Al-haggittit. En salme af David.) HERRE, vor Herre, hvor herligt er dit Navn på den vide Jord du, som bredte din Højhed ud over Himlen!

2 Εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων ητοίμασας αίνεσιν ένεκα των εχθρών σου, διά να καταργήσης τον εχθρόν και τον εκδικητήν.

Af spædes og diendes Mund har du rejst dig et Værn for dine Modstanderes Skyld, for at bringe til Tavshed Fjende og Hævner.

3 Όταν θεωρώ τους ουρανούς σου, το έργον των δακτύλων σου, την σελήνην και τους αστέρας, τα οποία συ εθεμελίωσας,

Når jeg ser din Himmel, dine Fingres Værk, Månen og Stjernerne, som du skabte,

4 Τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να ενθυμήσαι αυτόν; ή ο υιός του ανθρώπου, ώστε να επισκέπτησαι αυτόν;

hvad er da et Menneske, at du kommer ham i Hu, et Menneskebarn, at du tager dig af ham?

5 Συ δε έκαμες αυτόν ολίγον τι κατώτερον των αγγέλων, και με δόξαν και τιμήν εστεφάνωσας αυτόν.

Du gjorde ham lidet ringere end Gud. med Ære og Herlighed kroned du ham;

6 Κατέστησας αυτόν κύριον επί τα έργα των χειρών σου· πάντα υπέταξας υποκάτω των ποδών αυτού·

du satte ham over dine Hænders Værk, alt lagde du under hans Fødder,

7 πάντα τα πρόβατα και τους βόας, έτι δε και τα ζώα του αγρού·

Småkvæg og Okser til Hobe, ja, Markens vilde Dyr,

8 τα πετεινά του ουρανού, και τους ιχθύας της θαλάσσης, πάντα τα διαπορευόμενα τας οδούς των θαλασσών.

Himlens Fugle og Havets Fisk, alt, hvad der farer ad Havenes Stier.

9 Κύριε ο Κύριος ημών, πόσον είναι θαυμαστόν το όνομά σου εν πάση τη γη.

HERRE, vor Herre, hvor herligt er dit Navn på den vide Jord!