Ψαλμοί 79
1 «Ψαλμός του Ασάφ.» Θεέ, ήλθον έθνη εις την κληρονομίαν σου· εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου· κατέστησαν την Ιερουσαλήμ εις σωρούς ερειπίων·
Un psaume d'Asaph. Dieu, les nations sont entrées dans ton héritage. Ils ont souillé votre temple sacré. Ils ont fait des monceaux de Jérusalem.
2 έδωκαν τα πτώματα των δούλων σου βρώσιν εις τα πετεινά του ουρανού, την σάρκα των οσίων σου εις τα θηρία της γης.
Ils ont donné les cadavres de tes serviteurs en pâture aux oiseaux du ciel, la chair de tes saints aux animaux de la terre.
3 Εξέχεαν το αίμα αυτών ως ύδωρ κύκλω της Ιερουσαλήμ, και δεν υπήρχεν ο θάπτων.
Ils ont versé leur sang comme de l'eau autour de Jérusalem. Il n'y avait personne pour les enterrer.
4 Εγείναμεν όνειδος εις τους γείτονας ημών, κατάγελως και χλευασμός εις τους πέριξ ημών.
Nous sommes devenus un opprobre pour nos voisins, une moquerie et une dérision pour ceux qui nous entourent.
5 Έως πότε, Κύριε; θέλεις οργίζεσθαι διαπαντός; θέλει καίει ως πυρ η ζηλοτυπία σου;
Combien de temps, Yahvé? Serez-vous toujours en colère? Votre jalousie brûlera-t-elle comme un feu?
6 Έκχεον την οργήν σου επί τα έθνη τα μη γνωρίζοντά σε και επί τα βασίλεια τα μη επικαλεσθέντα το όνομά σου·
Répands ta colère sur les nations qui ne te connaissent pas, sur les royaumes qui n'invoquent pas ton nom,
7 διότι κατέφαγον τον Ιακώβ, και το κατοικητήριον αυτού ηρήμωσαν.
car ils ont dévoré Jacob, et a détruit sa patrie.
8 Μη ενθυμηθής καθ' ημών τας ανομίας των αρχαίων· ταχέως ας προφθάσωσιν ημάς οι οικτιρμοί σου, διότι εταπεινώθημεν σφόδρα.
Ne retenez pas contre nous les iniquités de nos ancêtres. Que ta tendre miséricorde nous rejoigne rapidement, car nous en avons désespérément besoin.
9 Βοήθησον ημάς, Θεέ της σωτηρίας ημών, ένεκεν της δόξης του ονόματός σου· και ελευθέρωσον ημάς και γενού ίλεως εις τας αμαρτίας ημών, ένεκεν του ονόματός σου.
Aide-nous, Dieu de notre salut, pour la gloire de ton nom. Délivre-nous, et pardonne nos péchés, à cause de ton nom.
10 Διά τι να είπωσι τα έθνη, Που είναι ο Θεός αυτών; Ας γνωρισθή εις τα έθνη έμπροσθεν ημών, η εκδίκησις του εκχυθέντος αίματος των δούλων σου.
Pourquoi les nations diraient-elles: « Où est leur Dieu? » Que cela soit connu parmi les nations, sous nos yeux, que la vengeance pour le sang de tes serviteurs est en train d'être versée.
11 Ας έλθη ενώπιόν σου ο στεναγμός των δεσμίων· κατά την μεγαλωσύνην του βραχίονός σου σώσον τους καταδεδικασμένους εις θάνατον·
Laisse les soupirs du prisonnier venir devant toi. Selon la grandeur de ta puissance, préserve ceux qui sont condamnés à mort.
12 και απόδος εις τους γείτονας ημών επταπλάσια εις τον κόλπον αυτών τον ονειδισμόν αυτών, με τον οποίον σε ωνείδισαν, Κύριε.
Remboursez à nos voisins sept fois dans leur sein l'opprobre dont ils t'ont accablé, Seigneur.
13 Ημείς δε ο λαός σου και τα πρόβατα της βοσκής σου Θέλομεν σε δοξολογεί εις τον αιώνα· από γενεάς εις γενεάν θέλομεν αναγγέλλει την αίνεσίν σου.
Ainsi nous, ton peuple et les brebis de ton pâturage, vous rendront grâce pour toujours. Nous te louerons pour toujours, pour toutes les générations.
