Ψαλμοί 75

1 «Εις τον πρώτον μουσικόν, επί Αλ-τασχέθ. Ψαλμός ωδής του Ασάφ.» Δοξολογούμέν σε, Θεέ, δοξολογούμεν, διότι πλησίον ημών είναι το όνομά σου· κηρύττονται τα θαυμάσιά σου.

Те лэудэм, Думнезеуле, Те лэудэм; ной, каре кемэм Нумеле Тэу, вестим минуниле Тале!

2 Όταν λάβω τον ωρισμένον καιρόν, εγώ θέλω κρίνει εν ευθύτητι.

„Атунч кынд ва вени время хотэрытэ”, зиче Домнул, „вой жудека фэрэ пэртинире.

3 Διελύθη η γη και πάντες οι κάτοικοι αυτής· εγώ εστερέωσα τους στύλους αυτής. Διάψαλμα.

Поате сэ се кутремуре пэмынтул ку локуиторий луй, кэч Еу ый ынтэреск стылпий.”

4 Είπα προς τους άφρονας, μη γίνεσθε άφρονες· και προς τους ασεβείς, μη υψώνετε κέρας.

Еу зик челор че се фэлеск: „Ну вэ фэлиць!” ши челор рэй: „Ну ридикаць капул сус!”

5 Μη υψόνετε εις ύψος το κέρας υμών· μη λαλείτε με τράχηλον σκληρόν.

Ну вэ ридикаць капул аша де сус, ну ворбиць ку атыта труфие!

6 Διότι ούτε εξ ανατολών, ούτε εκ δυσμών, ούτε εκ της ερήμου, έρχεται ύψωσις.

Кэч нич де ла рэсэрит, нич де ла апус, нич дин пустиу ну вине ынэлцаря.

7 Αλλ' ο Θεός είναι ο Κριτής· τούτον ταπεινόνει και εκείνον υψόνει.

Чи Думнезеу есте Чел че жудекэ: Ел кобоарэ пе унул ши ыналцэ пе алтул.

8 Διότι εν τη χειρί του Κυρίου είναι ποτήριον πλήρες κεράσματος οίνου ακράτου, και εκ τούτου θέλει χύσει· πλην την τρυγίαν αυτού θέλουσι στραγγίσει πάντες οι ασεβείς της γης και θέλουσι πίει.

Ын мына Домнулуй есте ун потир ын каре фербе ун вин плин де аместекэтурэ. Кынд ыл варсэ, тоць чей рэй де пе пэмынт суг, ыл сорб ши-л бяу пынэ ын фунд!

9 Εγώ δε θέλω κηρύττει διαπαντός, θέλω ψαλμωδεί εις τον Θεόν του Ιακώβ.

Еу ынсэ вой вести пуруря ачесте лукрурь, вой кынта лауде ын чинстя Думнезеулуй луй Иаков

10 Και πάντα τα κέρατα των ασεβών θέλω συντρίψει· τα δε κέρατα των δικαίων θέλουσιν υψωθή.

ши вой доборы тоате путериле челор рэй: путериле челуй неприхэнит ынсэ се вор ынэлца.