Ψαλμοί 64

1 «Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός του Δαβίδ.» Άκουσον, Θεέ, της φωνής μου εν τη δεήσει μου· από του φόβου του εχθρού φύλαξον την ζωήν μου.

For the leader. A psalm of David. Hear, O my God, the voice of my lament: guard my life from the dread of the foe.

2 Σκέπασόν με από συμβουλίου πονηρών, από φρυάγματος εργαζομένων ανομίαν·

Hide me from villains who secretly plot, from the blustering throng of the workers of evil,

3 οίτινες ακονώσιν ως ρομφαίαν την γλώσσαν αυτών· ετοιμάζουσιν ως βέλη λόγους πικρούς,

who have sharpened their tongue like a sword, and aimed bitter words like arrows,

4 διά να τοξεύωσι κρυφίως τον άμεμπτον· εξαίφνης τοξεύουσιν αυτόν και δεν φοβούνται.

which from ambush they launch at the blameless, shooting swiftly and unafraid.

5 Στερεούνται επί πονηρού πράγματος· μελετώσι να κρύπτωσι παγίδας, λέγοντες, Τις θέλει ιδεί αυτούς;

They strengthen their wicked purpose, they tell of the snares they have hidden, they say to themselves, “Who can see?”

6 Ανιχνεύουσιν ανομίας· απέκαμον ανιχνεύοντες επιμελώς· εκάστου δε τα εντός και η καρδία είναι βυθός.

They think out their crimes full cunningly hidden deep in their crafty hearts.

7 Αλλ' ο Θεός θέλει τοξεύσει αυτούς· από αιφνιδίου βέλους θέλουσιν είσθαι αι πληγαί αυτών.

But God with his arrow will shoot them, swiftly shall they be smitten.

8 Και οι λόγοι της γλώσσης αυτών θέλουσι πέσει επ' αυτού· θέλουσι φεύγει πάντες οι βλέποντες αυτούς.

For their tongue he will bring them to ruin, all will shudder with horror at the sight of them.

9 Και θέλει φοβηθή πας άνθρωπος, και θέλουσι διηγηθή το έργον του Θεού και εννοήσει τας εργασίας αυτού.

Then every person, touched to awe, as they ponder what God has wrought, will tell the tale of his deeds.

10 Ο δίκαιος θέλει ευφρανθή εις τον Κύριον και θέλει ελπίζει επ' αυτόν· και θέλουσι καυχάσθαι πάντες οι ευθείς την καρδίαν.

In the Lord shall the righteous rejoice, in him shall they take refuge; and all the true-hearted shall glory.