Ψαλμοί 64
1 «Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός του Δαβίδ.» Άκουσον, Θεέ, της φωνής μου εν τη δεήσει μου· από του φόβου του εχθρού φύλαξον την ζωήν μου.
For the end, a Psalm of David. Hear my prayer, O God, when I make my petition to you; deliver my soul from fear of the enemy.
2 Σκέπασόν με από συμβουλίου πονηρών, από φρυάγματος εργαζομένων ανομίαν·
You have sheltered me from the conspiracy of them that do wickedly; from the multitude of them that work iniquity;
3 οίτινες ακονώσιν ως ρομφαίαν την γλώσσαν αυτών· ετοιμάζουσιν ως βέλη λόγους πικρούς,
who have sharpened their tongues as a sword; they have bent their bow maliciously;
4 διά να τοξεύωσι κρυφίως τον άμεμπτον· εξαίφνης τοξεύουσιν αυτόν και δεν φοβούνται.
to shoot in secret at the blameless; they will shoot him suddenly, and will not fear.
5 Στερεούνται επί πονηρού πράγματος· μελετώσι να κρύπτωσι παγίδας, λέγοντες, Τις θέλει ιδεί αυτούς;
They have set up for themselves an evil matter, they have given counsel to hide snares; they have said, Who shall see them?
6 Ανιχνεύουσιν ανομίας· απέκαμον ανιχνεύοντες επιμελώς· εκάστου δε τα εντός και η καρδία είναι βυθός.
They have searched out iniquity; they have wearied themselves with searching diligently, a man shall approach and the heart is deep,
7 Αλλ' ο Θεός θέλει τοξεύσει αυτούς· από αιφνιδίου βέλους θέλουσιν είσθαι αι πληγαί αυτών.
and God shall be exalted, their wounds were [caused by] the weapon of the foolish children,
8 Και οι λόγοι της γλώσσης αυτών θέλουσι πέσει επ' αυτού· θέλουσι φεύγει πάντες οι βλέποντες αυτούς.
and their tongues have set him at nothing, all that saw them were troubled;
9 Και θέλει φοβηθή πας άνθρωπος, και θέλουσι διηγηθή το έργον του Θεού και εννοήσει τας εργασίας αυτού.
and every man was alarmed, and they related the works of God, and understood his deeds.
10 Ο δίκαιος θέλει ευφρανθή εις τον Κύριον και θέλει ελπίζει επ' αυτόν· και θέλουσι καυχάσθαι πάντες οι ευθείς την καρδίαν.
The righteous shall rejoice in the Lord, and hope on him, and all the upright in heart shall be praised.
