Ψαλμοί 62
1 «Εις τον πρώτον μουσικόν, διά Ιεδουθούν. Ψαλμός του Δαβίδ.» Επί τον Θεόν βεβαίως αναπαύεται η ψυχή μου· εξ αυτού πηγάζει η σωτηρία μου.
Katoeng kruek zaehoikung hanah. Jeduthun ah sak koi David ih Saam laa. Tangtang ni, ka hinghaih mah laisaep ai ah Sithaw to zing; kai pahlonghaih doeh anih khae hoiah ni angzoh.
2 Αυτός βεβαίως είναι πέτρα μου και σωτηρία μου· προπύργιον μου· δεν θέλω σαλευθή πολύ.
Anih khue ni ka lungsong hoi ka pahlonghaih ah oh; anih loe kai ih sipae ah oh pongah, mawnh paraihaih ka tawn mak ai.
3 Έως πότε θέλετε επιβουλεύεσθαι εναντίον ανθρώπου; σεις πάντες θέλετε φονευθή· είσθε ως τοίχος κεκλιμένος και φραγμός ετοιμόρροπος.
Kami maeto to nasetto maw na tuk o han? Kai loe amtimh tom sipae, angkhaa thai ai khongkha baktiah ni ka oh boeh, nangcae boih mah nasetto thungah maw nang hum o han vop?
4 Δεν συμβουλεύονται παρά να ρίψωσι αυτόν από του ύψους αυτού· αγαπώσι το ψεύδος· διά μεν του στόματος αυτών ευλογούσι, διά δε της καρδίας αυτών καταρώνται. Διάψαλμα.
Nihcae loe ka ohhaih hmuensang hoiah kai pakhrak hanah poek o; lok amlai o; pakha hoiah tahamhoihaih to paek o, toe palung thung hoiah loe kasae to a thuih o. (Selah)
5 Αλλά συ, ω ψυχή μου, επί τον Θεόν αναπαύου, διότι εξ αυτού κρέμαται η ελπίς μου.
Ka hinghaih loe, laisaep ai ah Sithaw khue ni zing; ka oephaih doeh anih khae hoiah ni angzoh.
6 Αυτός βεβαίως είναι πέτρα μου και σωτηρία μου· προπύργιόν μου· δεν θέλω σαλευθή.
Anih khue ni ka lungsong hoi ka pahlonghaih ah oh; anih loe kai ih sipae ah oh pongah, mawnh paraihaih ka tawn mak ai.
7 Εν τω Θεώ είναι η σωτηρία μου και η δόξα μου· η πέτρα της δυνάμεώς μου, το καταφύγιόν μου, είναι εν τω Θεώ.
Ka pahlonghaih hoi ka lensawkhaih loe Sithaw khaeah ni oh; ka thacakhaih lungsong hoi ka buephaih loe Sithaw ni.
8 Ελπίζετε επ' αυτόν εν παντί καιρώ· ανοίγετε, λαοί, ενώπιον αυτού τας καρδίας σας· ο Θεός είναι καταφύγιον εις ημάς. Διάψαλμα.
Aw kaminawk, anih khaeah amha o poe ah loe, anih khaeah palungthin to paek oh; Sithaw loe aicae abuephaih ah oh. (Selah)
9 Οι κοινοί άνθρωποι βεβαίως είναι ματαιότης, οι άρχοντες ψεύδος· εν τη πλάστιγγι πάντες ομού είναι ελαφρότεροι αυτής της ματαιότητος.
Tangtang ni, khosak kahnaem kaminawk loe takhi khue ah ni oh o, khosak sang kaminawk doeh amsawnlok thui kami ah ni oh o; tahhaih hoiah tah naah, nihcae loe takhi pongah anghoep o kue.
10 Μη ελπίζετε επί αδικίαν και επί αρπαγήν μη ματαιόνεσθε· πλούτος εάν ρέη, μη προσηλόνετε την καρδίαν σας.
Pacaekthlaekhaih to oep hmah loe, lomh ih hmuenmae pongah doeh amoek o hmah; hmuenmae hoi angraeng parai naah, to hmuenmae nuiah na poekhaih suem hmah.
11 Άπαξ ελάλησεν ο Θεός, δις ήκουσα τούτο, ότι η δύναμις είναι του Θεού·
Sithaw mah lok vaito thuih; vai hnetto thuih naah, thacakhaih loe Sithaw ih ni, tiah ka thaih.
12 και σου είναι, Κύριε, το έλεος· Διότι συ θέλεις αποδώσει εις έκαστον κατά τα έργα αυτού.
Aw Angraeng, nang loe palungnathaih hoiah na koi; nang loe kaminawk boih hanah a tok sakhaih baktih toengah tangqum to na paek.
