Ψαλμοί 60
1 «Εις τον πρώτον μουσικόν, επί Σουσάν-εδούθ, Μικτάμ του Δαβίδ προς διδασκαλίαν, οπότε επολέμησε την Συρίαν της Μεσοποταμίας και την Συρίαν Σωβά, ο δε Ιωάβ επέστρεψε και επάταξε του Εδώμ εν τη κοιλάδι του άλατος δώδεκα χιλιάδας.» Θεέ, απέρριψας ημάς· διεσκόρπισας ημάς· ωργίσθης· επίστρεψον εις ημάς.
В конец, о изменитися хотящих, в столпописание Давиду, в научение: внегда сожже Средоречие Сирийское и Сирию Совалскую, и возвратися Иоав и порази Едома в дебри Солей дванадесять тысящ. Боже, отринул ны еси и низложил еси нас, разгневался еси и ущедрил еси нас.
2 Έσεισας την γήν· διέσχισας αυτήν· ίασαι τα συντρίμματα αυτής, διότι σαλεύεται.
Стрясл еси землю и смутил еси ю: изцели сокрушение ея, яко подвижеся.
3 Έδειξας εις τον λαόν σου πράγματα σκληρά· επότισας ημάς οίνον παραφροσύνης.
Показал еси людем Твоим жестокая: напоил еси нас вином умиления.
4 Έδωκας εις τους φοβουμένους σε σημαίαν, διά να υψόνηται υπέρ της αληθείας. Διάψαλμα.
Дал еси боящымся Тебе знамение, еже убежати от лица лука.
5 Διά να ελευθερόνωνται οι αγαπητοί σου, σώσον διά της δεξιάς σου και επάκουσόν μου.
Яко да избавятся возлюбленнии Твои, спаси десницею Твоею и услыши мя.
6 Ο Θεός ελάλησεν εν τω αγιαστηρίω αυτού· θέλω χαίρει· θέλω μοιράσει την Συχέμ και την κοιλάδα Σοκχώθ θέλω διαμετρήσει.
Бог возглагола во святем Своем: возрадуюся, и разделю Сикиму, и юдоль Жилищ размерю.
7 Εμού είναι ο Γαλαάδ και εμού ο Μανασσής· ο μεν Εφραΐμ είναι η δύναμις της κεφαλής μου· ο δε Ιούδας ο νομοθέτης μου·
Мой есть Галаад, и Мой есть Манассий, Ефрем крепость главы Моея, Иуда царь Мой.
8 Ο Μωάβ είναι η λεκάνη του νιψίματός μου· επί τον Εδώμ θέλω ρίψει το υπόδημά μου· αλάλαξον επ' εμοί, Παλαιστίνη.
Моав коноб упования Моего: на Идумею простру сапог Мой: Мне иноплеменницы покоришася.
9 Τις θέλει με φέρει εις την περιτετειχισμένην πόλιν; τις θέλει με οδηγήσει έως Εδώμ;
Кто введет мя во град ограждения? Или кто наставит мя до Идумеи?
10 Ουχί συ, Θεέ, ο απορρίψας ημάς; και δεν θέλεις εξέλθει, Θεέ, μετά των στρατευμάτων ημών;
Не Ты ли, Боже, отринувый нас? И не изыдеши, Боже, в силах наших?
11 Βοήθησον ημάς από της θλίψεως· διότι ματαία είναι η παρά των ανθρώπων σωτηρία.
Даждь нам помощь от скорби: и суетно спасение человеческо.
12 Διά του Θεού θέλομεν κάμει ανδραγαθίας, και αυτός θέλει καταπατήσει τους εχθρούς ημών.
О Бозе сотворим силу: и Той уничижит стужающыя нам.
