Ψαλμοί 58
1 «Εις τον πρώτον μουσικόν, επί Αλ-τασχέθ, Μικτάμ του Δαβίδ.» Αληθώς άρα λαλείτε δικαιοσύνην; κρίνετε μετ' ευθύτητος, υιοί των ανθρώπων;
Au chef de musique. Al-Tashkheth. De David. Mictam. Est-ce que vraiment la justice se tait? Prononcez-vous [ce qui est juste]? Vous, fils des hommes, jugez-vous avec droiture?
2 Μάλιστα εν τη καρδία εργάζεσθε αδικίας· διαμοιράζετε την αδικίαν των χειρών σας εν τη γη.
Bien plutôt, dans le cœur, vous commettez des iniquités; dans le pays, vous pesez la violence de vos mains.
3 Απεξενώθησαν οι ασεβείς εκ μήτρας· επλανήθησαν από κοιλίας οι λαλούντες ψεύδος.
Les méchants se sont égarés dès la matrice; ils errent dès le ventre, parlant le mensonge.
4 Έχουσι φαρμάκιον ως το φαρμάκιον του όφεως· είναι όμοιοι με την κωφήν ασπίδα, ήτις φράττει τα ώτα αυτής·
Ils ont un venin semblable au venin d’un serpent, comme l’aspic sourd qui se bouche l’oreille,
5 ήτις δεν θέλει να ακούση την φωνήν των γοήτων, των γοητευόντων τόσον επιδεξίως.
Qui n’entend pas la voix des charmeurs, du sorcier expert en sorcelleries.
6 Θεέ, σύντριψον αυτών τους οδόντας εν τω στόματι αυτών· Κύριε, κατάθραυσον τους κυνόδοντας των λεόντων.
Ô Dieu! dans leur bouche brise leurs dents; Éternel! arrache les grosses dents des jeunes lions.
7 Ας διαλυθώσιν ως ύδωρ και ας ρεύσωσι· θέλει εκπέμψει τα βέλη αυτού, εωσού εξολοθρευθώσιν.
Qu’ils se fondent comme des eaux qui s’écoulent! S’il ajuste ses flèches, qu’elles soient comme cassées!
8 Ως κοχλίας διαλυόμενος ας παρέλθωσιν· ως εξάμβλωμα γυναικός ας μη ίδωσι τον ήλιον.
Qu’ils soient comme une limace qui va se fondant! Comme l’avorton d’une femme, qu’ils ne voient pas le soleil!
9 Πριν αυξηθώσιν αι άκανθαί σας, ώστε να γείνωσι ράμνοι, ζώντας ως εν οργή, θέλει αρπάσει αυτούς εν ανεμοστροβίλω.
Avant que vos chaudières aient senti les épines, vertes ou enflammées, le tourbillon les emportera.
10 Ο δίκαιος θέλει ευφρανθή, όταν ίδη την εκδίκησιν· τους πόδας αυτού θέλει νίψει εν τω αίματι του ασεβούς.
Le juste se réjouira quand il verra la vengeance; il lavera ses pieds dans le sang du méchant.
11 Και έκαστος θέλει λέγει, Επ' αληθείας είναι καρπός διά τον δίκαιον· επ' αληθείας είναι Θεός, κρίνων επί της γης.
Et l’homme dira: Certainement il y a un fruit pour le juste, certainement il y a un Dieu qui juge sur la terre.
