Ψαλμοί 52
1 «Εις τον πρώτον μουσικόν, Μασχίλ του Δαβίδ, ότε ήλθε Δωήκ ο Ιδουμαίος και ανήγγειλε προς τον Σαούλ, και είπε προς αυτόν. Ήλθεν ο Δαβίδ εις την οικίαν του Αχιμέλεχ.» Τι καυχάσαι εις την κακίαν, δυνατέ; το έλεος του Θεού διαμένει εις τον αιώνα.
Maschil di Davide, [dato] al Capo de' Musici; intorno a ciò che Doeg Idumeo era venuto a rapportare a Saulle che Davide era entrato in casa di Ahimelec O POSSENTE [uomo], perchè ti glorii del male? La benignità del Signore [dura] sempre.
2 Η γλώσσα σου μελετά κακίας· ως ξυράφιον ηκονημένον εργάζεται δόλον.
La tua lingua divisa malizie; [Ella è] come un rasoio affilato, [o tu], operatore d'inganni.
3 Ηγάπησας το κακόν μάλλον παρά το αγαθόν, το ψεύδος παρά να λαλής δικαιοσύνην. Διάψαλμα.
Tu hai amato il male più che il bene; La menzogna più che il parlare dirittamente.
4 Ηγάπησας πάντας τους λόγους του αφανισμού, γλώσσαν δολίαν.
Tu hai amate tutte le parole di ruina, O lingua frodolente.
5 Διά τούτο ο Θεός θέλει σε εξολοθρεύσει διαπαντός· θέλει σε αποσπάσει και σε μετατοπίσει εκ της σκηνής σου, και θέλει σε εκριζώσει εκ γης ζώντων. Διάψαλμα.
Iddio altresì ti distruggerà in eterno; Egli ti atterrerà, e ti divellerà dal [tuo] tabernacolo, E ti diradicherà dalla terra de' viventi. (Sela)
6 Και οι δίκαιοι θέλουσιν ιδεί και φοβηθή· και θέλουσι γελάσει επ' αυτόν λέγοντες,
E i giusti lo vedranno, e temeranno; E si rideranno di lui, [dicendo: ]
7 Ιδού, ο άνθρωπος, όστις δεν έθεσε τον Θεόν δύναμιν αυτού. αλλ' ήλπισεν επί το πλήθος του πλούτου αυτού και επεστηρίζετο επί την πονηρίαν αυτού.
Ecco l'uomo [che] non aveva posto Iddio [per] sua fortezza; Anzi si confidava nella grandezza delle sue ricchezze, E si fortificava nella sua malizia.
8 Εγώ δε θέλω είσθαι ως ελαία ακμάζουσα εν τω οίκω του Θεού· ελπίζω επί το έλεος του Θεού εις τον αιώνα του αιώνος.
Ma io [sarò] come un ulivo verdeggiante nella Casa di Dio; Io mi confido nella benignità di Dio in sempiterno.
9 Θέλω σε δοξολογεί πάντοτε, διότι έκαμες ούτω· και θέλω ελπίζει επί το όνομά σου, διότι είναι αγαθόν έμπροσθεν των οσίων σου.
[O Signore], io ti celebrerò in eterno; perciocchè tu avrai operato; E spererò nel tuo Nome, perciocchè [è] buono, [Ed è] presente a' tuoi santi.
