< Ψαλμοί 52 >
1 «Εις τον πρώτον μουσικόν, Μασχίλ του Δαβίδ, ότε ήλθε Δωήκ ο Ιδουμαίος και ανήγγειλε προς τον Σαούλ, και είπε προς αυτόν. Ήλθεν ο Δαβίδ εις την οικίαν του Αχιμέλεχ.» Τι καυχάσαι εις την κακίαν, δυνατέ; το έλεος του Θεού διαμένει εις τον αιώνα.
Pour le chef musicien. Une contemplation de David, lorsque Dœg, l'Edomite, vint dire à Saül: « David est venu à la maison d'Ahimelech. » Pourquoi te vantes-tu de tes méfaits, homme puissant? La bonté de Dieu dure continuellement.
2 Η γλώσσα σου μελετά κακίας· ως ξυράφιον ηκονημένον εργάζεται δόλον.
Ta langue prépare la destruction, comme un rasoir aiguisé, travaillant de manière trompeuse.
3 Ηγάπησας το κακόν μάλλον παρά το αγαθόν, το ψεύδος παρά να λαλής δικαιοσύνην. Διάψαλμα.
Vous aimez le mal plus que le bien, mentir plutôt que de dire la vérité. (Selah)
4 Ηγάπησας πάντας τους λόγους του αφανισμού, γλώσσαν δολίαν.
Tu aimes toutes les paroles dévorantes, langue trompeuse.
5 Διά τούτο ο Θεός θέλει σε εξολοθρεύσει διαπαντός· θέλει σε αποσπάσει και σε μετατοπίσει εκ της σκηνής σου, και θέλει σε εκριζώσει εκ γης ζώντων. Διάψαλμα.
De même, Dieu vous détruira à jamais. Il te prendra et t'arrachera de ta tente, et vous déraciner de la terre des vivants. (Selah)
6 Και οι δίκαιοι θέλουσιν ιδεί και φοβηθή· και θέλουσι γελάσει επ' αυτόν λέγοντες,
Les justes aussi le verront, et ils auront peur, et se moquent de lui en disant,
7 Ιδού, ο άνθρωπος, όστις δεν έθεσε τον Θεόν δύναμιν αυτού. αλλ' ήλπισεν επί το πλήθος του πλούτου αυτού και επεστηρίζετο επί την πονηρίαν αυτού.
« Voici l'homme qui n'a pas fait de Dieu sa force, mais il s'est confié à l'abondance de ses richesses, et s'est fortifié dans sa méchanceté. »
8 Εγώ δε θέλω είσθαι ως ελαία ακμάζουσα εν τω οίκω του Θεού· ελπίζω επί το έλεος του Θεού εις τον αιώνα του αιώνος.
Quant à moi, je suis comme un olivier vert dans la maison de Dieu. J'ai confiance en la bonté de Dieu pour les siècles des siècles.
9 Θέλω σε δοξολογεί πάντοτε, διότι έκαμες ούτω· και θέλω ελπίζει επί το όνομά σου, διότι είναι αγαθόν έμπροσθεν των οσίων σου.
Je te louerai toujours, car tu l'as fait. J'espère en ton nom, car il est bon, en présence de tes saints.