< Ψαλμοί 52 >
1 «Εις τον πρώτον μουσικόν, Μασχίλ του Δαβίδ, ότε ήλθε Δωήκ ο Ιδουμαίος και ανήγγειλε προς τον Σαούλ, και είπε προς αυτόν. Ήλθεν ο Δαβίδ εις την οικίαν του Αχιμέλεχ.» Τι καυχάσαι εις την κακίαν, δυνατέ; το έλεος του Θεού διαμένει εις τον αιώνα.
To the choirmaster a poem of David. When came - Doeg the Edomite and he told to Saul and he said to him he has gone David to [the] house of Ahimelech. Why? do you boast in evil O mighty [man] [the] covenant loyalty of God [is] all the day.
2 Η γλώσσα σου μελετά κακίας· ως ξυράφιον ηκονημένον εργάζεται δόλον.
Destruction it plots tongue your like a razor sharpened O doer of deceit.
3 Ηγάπησας το κακόν μάλλον παρά το αγαθόν, το ψεύδος παρά να λαλής δικαιοσύνην. Διάψαλμα.
You love evil more than good falsehood - more than speaking righteousness (Selah)
4 Ηγάπησας πάντας τους λόγους του αφανισμού, γλώσσαν δολίαν.
You love all words of swallowing a tongue of deceit.
5 Διά τούτο ο Θεός θέλει σε εξολοθρεύσει διαπαντός· θέλει σε αποσπάσει και σε μετατοπίσει εκ της σκηνής σου, και θέλει σε εκριζώσει εκ γης ζώντων. Διάψαλμα.
Also God he will tear down you to perpetuity he will snatch up you and he will tear away you from a tent and he will root up you from [the] land of living [people] (Selah)
6 Και οι δίκαιοι θέλουσιν ιδεί και φοβηθή· και θέλουσι γελάσει επ' αυτόν λέγοντες,
So they may see righteous [people] so they may fear and on him they will laugh.
7 Ιδού, ο άνθρωπος, όστις δεν έθεσε τον Θεόν δύναμιν αυτού. αλλ' ήλπισεν επί το πλήθος του πλούτου αυτού και επεστηρίζετο επί την πονηρίαν αυτού.
There! the man [who] not he made God refuge his and he trusted in [the] greatness of rich[es] his he was strong in destruction his.
8 Εγώ δε θέλω είσθαι ως ελαία ακμάζουσα εν τω οίκω του Θεού· ελπίζω επί το έλεος του Θεού εις τον αιώνα του αιώνος.
And I - [am] like an olive tree luxuriant in [the] house of God I trust in [the] covenant loyalty of God forever and ever.
9 Θέλω σε δοξολογεί πάντοτε, διότι έκαμες ούτω· και θέλω ελπίζει επί το όνομά σου, διότι είναι αγαθόν έμπροσθεν των οσίων σου.
I will give thanks to you for ever for you have acted and I may wait for name your for [it is] good before faithful [people] your.