Ψαλμοί 48
1 «Ωιδή Ψαλμού διά τους υιούς Κορέ.» Μέγας ο Κύριος και αινετός σφόδρα εν τη πόλει του Θεού ημών, τω όρει της αγιότητος αυτού.
En sång, en psalm av Koras söner.
2 Ωραίον την θέσιν, χαρά πάσης της γης, είναι το όρος Σιών, προς τα πλάγια του βορρά· η πόλις του Βασιλέως του μεγάλου·
Stor är HERREN och högt lovad, i vår Guds stad, på sitt heliga berg.
3 ο Θεός εν τοις παλατίοις αυτής γνωρίζεται ως προπύργιον.
Skönt höjer det sig, hela jordens fröjd, berget Sion längst uppe i norr, den store konungens stad.
4 Διότι, ιδού, οι βασιλείς συνήχθησαν· διήλθον ομού.
Gud har i dess palatser gjort sig känd såsom ett värn.
5 Αυτοί, ως είδον, εθαύμασαν· εταράχθησαν και μετά σπουδής έφυγον.
Ty se, konungarna församlade sig, tillhopa drogo de fram.
6 Τρόμος συνέλαβεν αυτούς εκεί· πόνοι ως τικτούσης.
De sågo det, då häpnade de; de förskräcktes, de flydde.
7 Δι' ανέμου ανατολικού συντρίβεις τα πλοία της Θαρσείς.
Bävan grep dem där, ångest lik en barnaföderskas.
8 Καθώς ηκούσαμεν, ούτω και είδομεν εν τη πόλει του Κυρίου των δυνάμεων, εν τη πόλει του Θεού ημών· ο Θεός θέλει θεμελιώσει αυτήν εις τον αιώνα. Διάψαλμα.
Så krossar du Tarsis-skepp med östanvinden.
9 Μελετώμεν, Θεέ, το έλεός σου εν μέσω του ναού σου.
Såsom vi hade hört, så fingo vi se det, i HERREN Sebaots stad, i vår Guds stad; Gud håller den vid makt till evig tid. (Sela)
10 Κατά το όνομά σου, Θεέ, ούτω και η αίνεσίς σου είναι έως των περάτων της γής· η δεξιά σου είναι πλήρης δικαιοσύνης.
Vi tänka, o Gud, på din nåd, när vi stå i ditt tempel.
11 Ας ευφραίνεται το όρος Σιών, ας αγάλλωνται αι θυγατέρες του Ιούδα διά τας κρίσεις σου.
Såsom ditt namn, o Gud, så når ock ditt lov intill jordens ändar; din högra hand är full av rättfärdighet.
12 Κυκλώσατε την Σιών και περιέλθετε αυτήν· αριθμήσατε τους πύργους αυτής.
Sions berg glädje sig, Juda döttrar fröjde sig, för dina domars skull.
13 Θέσατε την προσοχήν σας εις τα περιτειχίσματα αυτής· περιεργάσθητε τα παλάτια αυτής· διά να διηγήσθε εις γενεάν μεταγενεστέραν·
Gån omkring Sion och vandren runt därom, räknen dess torn;
14 Διότι ούτος ο Θεός είναι ο Θεός ημών εις τον αιώνα του αιώνος· αυτός θέλει οδηγεί ημάς μέχρι θανάτου.
given akt på dess murar, skriden genom dess palatser, så att I kunnen förtälja därom för ett kommande släkte. Ty sådan är Gud, vår Gud, alltid och evinnerligen; intill döden skall han ledsaga oss.
