Ψαλμοί 48
1 «Ωιδή Ψαλμού διά τους υιούς Κορέ.» Μέγας ο Κύριος και αινετός σφόδρα εν τη πόλει του Θεού ημών, τω όρει της αγιότητος αυτού.
Velik je Gospod i slavan veoma u gradu Boga našega, na svetoj gori svojoj.
2 Ωραίον την θέσιν, χαρά πάσης της γης, είναι το όρος Σιών, προς τα πλάγια του βορρά· η πόλις του Βασιλέως του μεγάλου·
Prekrasna je visina, utjeha svoj zemlji gora Sion, na sjevernoj strani njezinoj grad cara velikoga.
3 ο Θεός εν τοις παλατίοις αυτής γνωρίζεται ως προπύργιον.
Bog u dvorima njegovijem zna se da je braniè.
4 Διότι, ιδού, οι βασιλείς συνήχθησαν· διήλθον ομού.
Jer, gle, carevi se zemaljski sabraše, ali proðoše svi.
5 Αυτοί, ως είδον, εθαύμασαν· εταράχθησαν και μετά σπουδής έφυγον.
Vidješe i zaèudiše se, prepadoše se i pobjegoše.
6 Τρόμος συνέλαβεν αυτούς εκεί· πόνοι ως τικτούσης.
Trepet obuze ih ondje, muèiše se kao porodilja.
7 Δι' ανέμου ανατολικού συντρίβεις τα πλοία της Θαρσείς.
Vjetrom istoènim razbio si korablje Tarsiske.
8 Καθώς ηκούσαμεν, ούτω και είδομεν εν τη πόλει του Κυρίου των δυνάμεων, εν τη πόλει του Θεού ημών· ο Θεός θέλει θεμελιώσει αυτήν εις τον αιώνα. Διάψαλμα.
Što slušamo to i vidimo u gradu Gospoda nad vojskama, u gradu Boga našega. Bog ga utvrdi dovijeka.
9 Μελετώμεν, Θεέ, το έλεός σου εν μέσω του ναού σου.
Kazujemo, Bože, milost tvoju usred crkve tvoje.
10 Κατά το όνομά σου, Θεέ, ούτω και η αίνεσίς σου είναι έως των περάτων της γής· η δεξιά σου είναι πλήρης δικαιοσύνης.
Kao što je ime tvoje, Bože, tako je i hvala tvoja na krajevima zemaljskim; pravde je puna desnica tvoja.
11 Ας ευφραίνεται το όρος Σιών, ας αγάλλωνται αι θυγατέρες του Ιούδα διά τας κρίσεις σου.
Nek se veseli gora Sion, nek se raduju kæeri Judejske sudova radi tvojijeh.
12 Κυκλώσατε την Σιών και περιέλθετε αυτήν· αριθμήσατε τους πύργους αυτής.
Poðite oko Siona i obiðite ga, izbrojte kule njegove;
13 Θέσατε την προσοχήν σας εις τα περιτειχίσματα αυτής· περιεργάσθητε τα παλάτια αυτής· διά να διηγήσθε εις γενεάν μεταγενεστέραν·
Pogledajte bedeme njegove, razmotrite dvorove njegove, da pripovijedate mlaðim naraštajima.
14 Διότι ούτος ο Θεός είναι ο Θεός ημών εις τον αιώνα του αιώνος· αυτός θέλει οδηγεί ημάς μέχρι θανάτου.
Jer je ovaj Bog naš Bog uvijek i dovijeka, on æe biti voð naš dovijeka.
