Ψαλμοί 48
1 «Ωιδή Ψαλμού διά τους υιούς Κορέ.» Μέγας ο Κύριος και αινετός σφόδρα εν τη πόλει του Θεού ημών, τω όρει της αγιότητος αυτού.
Ein song, ein salme; av Korahs born. Stor er Herren og høglova i vår Guds by, på hans heilage fjell.
2 Ωραίον την θέσιν, χαρά πάσης της γης, είναι το όρος Σιών, προς τα πλάγια του βορρά· η πόλις του Βασιλέως του μεγάλου·
Fager i si høgd, ein fagnad for all jordi er Sions fjell, utkanten av nordheimen, staden til den store kongen.
3 ο Θεός εν τοις παλατίοις αυτής γνωρίζεται ως προπύργιον.
Gud er i hans hallar kjend som ei fast borg.
4 Διότι, ιδού, οι βασιλείς συνήχθησαν· διήλθον ομού.
For sjå, kongarne kom saman og drog fram i lag.
5 Αυτοί, ως είδον, εθαύμασαν· εταράχθησαν και μετά σπουδής έφυγον.
Dei såg - so vart dei forfærde, dei vart vitskræmde, flydde i bråhast.
6 Τρόμος συνέλαβεν αυτούς εκεί· πόνοι ως τικτούσης.
Ein skjelv greip deim der, ei bivring som hjå ei barnsjuk kvinna.
7 Δι' ανέμου ανατολικού συντρίβεις τα πλοία της Θαρσείς.
Med austanvind bryt du sund Tarsis-skip.
8 Καθώς ηκούσαμεν, ούτω και είδομεν εν τη πόλει του Κυρίου των δυνάμεων, εν τη πόλει του Θεού ημών· ο Θεός θέλει θεμελιώσει αυτήν εις τον αιώνα. Διάψαλμα.
Liksom me hev høyrt, so hev me no set det i Herren, allhers drotts by, i vår Guds by, Gud gjer honom fast til æveleg tid. (Sela)
9 Μελετώμεν, Θεέ, το έλεός σου εν μέσω του ναού σου.
Me grundar på din nåde, Gud, midt i ditt tempel.
10 Κατά το όνομά σου, Θεέ, ούτω και η αίνεσίς σου είναι έως των περάτων της γής· η δεξιά σου είναι πλήρης δικαιοσύνης.
Som ditt namn, Gud, so er din pris alt til endarne av jordi; di høgre hand er full av rettferd.
11 Ας ευφραίνεται το όρος Σιών, ας αγάλλωνται αι θυγατέρες του Ιούδα διά τας κρίσεις σου.
Sionsfjellet gled seg, Juda døtter fagnar seg yver dine domar.
12 Κυκλώσατε την Σιών και περιέλθετε αυτήν· αριθμήσατε τους πύργους αυτής.
Gakk ikring Sion, far rundt um henne, tel hennar tårn!
13 Θέσατε την προσοχήν σας εις τα περιτειχίσματα αυτής· περιεργάσθητε τα παλάτια αυτής· διά να διηγήσθε εις γενεάν μεταγενεστέραν·
Legg merke til hennar vollar, gakk igjenom hennar hallar, so de kann fortelja um det til den komande ætt.
14 Διότι ούτος ο Θεός είναι ο Θεός ημών εις τον αιώνα του αιώνος· αυτός θέλει οδηγεί ημάς μέχρι θανάτου.
For denne Gud er vår Gud æveleg og alltid; han skal føra oss ut yver dauden.
