Ψαλμοί 48
1 «Ωιδή Ψαλμού διά τους υιούς Κορέ.» Μέγας ο Κύριος και αινετός σφόδρα εν τη πόλει του Θεού ημών, τω όρει της αγιότητος αυτού.
En sang, en salme; av Korahs barn. Stor er Herren og høilovet i vår Guds stad, på hans hellige berg.
2 Ωραίον την θέσιν, χαρά πάσης της γης, είναι το όρος Σιών, προς τα πλάγια του βορρά· η πόλις του Βασιλέως του μεγάλου·
Fagert hever det sig, en glede for all jorden er Sions berg, det ytterste Norden, den store konges stad.
3 ο Θεός εν τοις παλατίοις αυτής γνωρίζεται ως προπύργιον.
Gud er i dens borger, han er blitt kjent som et fast vern.
4 Διότι, ιδού, οι βασιλείς συνήχθησαν· διήλθον ομού.
For se, kongene samlet sig, de drog frem tilsammen.
5 Αυτοί, ως είδον, εθαύμασαν· εταράχθησαν και μετά σπουδής έφυγον.
De så, da blev de forferdet; de blev slått med redsel, flyktet i hast.
6 Τρόμος συνέλαβεν αυτούς εκεί· πόνοι ως τικτούσης.
Beven grep dem der, angst som hos en fødende kvinne.
7 Δι' ανέμου ανατολικού συντρίβεις τα πλοία της Θαρσείς.
Ved østenvind knuste du Tarsis-skib.
8 Καθώς ηκούσαμεν, ούτω και είδομεν εν τη πόλει του Κυρίου των δυνάμεων, εν τη πόλει του Θεού ημών· ο Θεός θέλει θεμελιώσει αυτήν εις τον αιώνα. Διάψαλμα.
Likesom vi hadde hørt, så har vi nu sett det i Herrens, hærskarenes Guds stad, i vår Guds stad; Gud gjør den fast til evig tid. (Sela)
9 Μελετώμεν, Θεέ, το έλεός σου εν μέσω του ναού σου.
Vi grunder, Gud, på din miskunnhet midt i ditt tempel.
10 Κατά το όνομά σου, Θεέ, ούτω και η αίνεσίς σου είναι έως των περάτων της γής· η δεξιά σου είναι πλήρης δικαιοσύνης.
Som ditt navn, Gud, så er din pris inntil jordens ender; din høire hånd er full av rettferdighet.
11 Ας ευφραίνεται το όρος Σιών, ας αγάλλωνται αι θυγατέρες του Ιούδα διά τας κρίσεις σου.
Sions berg gleder sig, Judas døtre fryder sig for dine dommers skyld.
12 Κυκλώσατε την Σιών και περιέλθετε αυτήν· αριθμήσατε τους πύργους αυτής.
Gå omkring Sion og vandre rundt om det, tell dets tårn!
13 Θέσατε την προσοχήν σας εις τα περιτειχίσματα αυτής· περιεργάσθητε τα παλάτια αυτής· διά να διηγήσθε εις γενεάν μεταγενεστέραν·
Gi akt på dets voller, vandre gjennem dets borger, forat I kan fortelle derom til den kommende slekt.
14 Διότι ούτος ο Θεός είναι ο Θεός ημών εις τον αιώνα του αιώνος· αυτός θέλει οδηγεί ημάς μέχρι θανάτου.
For denne Gud er vår Gud evindelig og alltid; han skal føre oss ut over døden.
