< Ψαλμοί 48 >
1 «Ωιδή Ψαλμού διά τους υιούς Κορέ.» Μέγας ο Κύριος και αινετός σφόδρα εν τη πόλει του Θεού ημών, τω όρει της αγιότητος αυτού.
Píseň žalmu synů Chóre. Veliký jest Hospodin, a převelmi chvalitebný v městě Boha našeho, na hoře svatosti své.
2 Ωραίον την θέσιν, χαρά πάσης της γης, είναι το όρος Σιών, προς τα πλάγια του βορρά· η πόλις του Βασιλέως του μεγάλου·
Ozdoba krajiny, útěcha vší země jestiť hora Sion, k straně půlnoční, město krále velikého.
3 ο Θεός εν τοις παλατίοις αυτής γνωρίζεται ως προπύργιον.
Bůh na palácích jeho, a znají ho býti vysokým hradem.
4 Διότι, ιδού, οι βασιλείς συνήχθησαν· διήλθον ομού.
Nebo aj, králové když se shromáždili a spolu táhli,
5 Αυτοί, ως είδον, εθαύμασαν· εταράχθησαν και μετά σπουδής έφυγον.
Sami to uzřevše, velmi se divili, a předěšeni byvše, náhle utíkali.
6 Τρόμος συνέλαβεν αυτούς εκεί· πόνοι ως τικτούσης.
Tuť jest je strach popadl, a bolest jako ženu rodící.
7 Δι' ανέμου ανατολικού συντρίβεις τα πλοία της Θαρσείς.
Větrem východním rozrážíš lodí Tarské.
8 Καθώς ηκούσαμεν, ούτω και είδομεν εν τη πόλει του Κυρίου των δυνάμεων, εν τη πόλει του Θεού ημών· ο Θεός θέλει θεμελιώσει αυτήν εις τον αιώνα. Διάψαλμα.
Jakž jsme slýchali, tak jsme spatřili, v městě Hospodina zástupů, v městě Boha našeho. Bůh upevní je až na věky.
9 Μελετώμεν, Θεέ, το έλεός σου εν μέσω του ναού σου.
Rozjímáme, ó Bože, milosrdenství tvé u prostřed chrámu tvého.
10 Κατά το όνομά σου, Θεέ, ούτω και η αίνεσίς σου είναι έως των περάτων της γής· η δεξιά σου είναι πλήρης δικαιοσύνης.
Jakož jméno tvé, Bože, tak i chvála tvá až do končin země; pravice tvá zajisté plná jest spravedlnosti.
11 Ας ευφραίνεται το όρος Σιών, ας αγάλλωνται αι θυγατέρες του Ιούδα διά τας κρίσεις σου.
Raduj se, horo Sione, plésejte, dcery Judské, z příčiny soudů Božích.
12 Κυκλώσατε την Σιών και περιέλθετε αυτήν· αριθμήσατε τους πύργους αυτής.
Obejděte Sion, a obstupte jej, sečtěte věže jeho.
13 Θέσατε την προσοχήν σας εις τα περιτειχίσματα αυτής· περιεργάσθητε τα παλάτια αυτής· διά να διηγήσθε εις γενεάν μεταγενεστέραν·
Přiložte mysl svou k ohradě, popatřte na paláce jeho, abyste uměli vypravovati věku potomnímu,
14 Διότι ούτος ο Θεός είναι ο Θεός ημών εις τον αιώνα του αιώνος· αυτός θέλει οδηγεί ημάς μέχρι θανάτου.
Že tento Bůh jest Bůh náš na věčné věky, a že on vůdce náš bude až do smrti.