Ψαλμοί 47

1 «Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός διά τους υιούς Κορέ.» Πάντες οι λαοί, κροτήσατε χείρας· αλαλάξατε εις τον Θεόν εν φωνή αγαλλιάσεως.

Dem Vorsänger. Von den Söhnen Korahs, ein Psalm. Ihr Völker alle, klatschet in die Hände! Jauchzet Gott mit Jubelschall!

2 Διότι ο Κύριος είναι ύψιστος, φοβερός, Βασιλεύς μέγας επί πάσαν την γην.

Denn Jehova, der Höchste, ist furchtbar, ein großer König über die ganze Erde.

3 Υπέταξε λαούς εις ημάς και έθνη υπό τους πόδας ημών.

Er unterwarf uns die Völker, und die Völkerschaften unter unsere Füße.

4 Έκλεξε διά ημάς την κληρονομίαν την δόξαν του Ιακώβ, τον οποίον ηγάπησε. Διάψαλμα.

Er erwählte für uns unser Erbteil, den Stolz Jakobs, den er geliebt hat. (Sela)

5 Ανέβη ο Θεός εν αλαλαγμώ, ο Κύριος εν φωνή σάλπιγγος.

Gott ist emporgestiegen unter Jauchzen, Jehova unter Posaunenschall.

6 Ψάλατε εις τον Θεόν, ψάλατε· ψάλατε εις τον Βασιλέα ημών, ψάλατε.

Singet Gott Psalmen, singet Psalmen; singet Psalmen unserem König, singet Psalmen!

7 Διότι Βασιλεύς πάσης της γης είναι ο Θεός· ψάλατε μετά συνέσεως.

Denn Gott ist König der ganzen Erde; singet Psalmen mit Einsicht!

8 Ο Θεός βασιλεύει επί τα έθνη· ο Θεός κάθηται επί του θρόνου της αγιότητος αυτού.

Gott regiert über die Nationen; Gott hat sich auf den Thron seiner Heiligkeit gesetzt.

9 Οι άρχοντες των λαών συνήχθησαν μετά του λαού του Θεού του Αβραάμ· διότι του Θεού είναι αι ασπίδες της γής· υψώθη σφόδρα.

Die Edlen der Völker haben sich versammelt und das Volk des Gottes Abrahams; denn die Schilde der Erde sind Gottes; er ist sehr erhaben.