< Ψαλμοί 47 >
1 «Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός διά τους υιούς Κορέ.» Πάντες οι λαοί, κροτήσατε χείρας· αλαλάξατε εις τον Θεόν εν φωνή αγαλλιάσεως.
For the end, a Psalm for the sons of Core. Clap your hands, all ye nations; shout to God with a voice of exultation.
2 Διότι ο Κύριος είναι ύψιστος, φοβερός, Βασιλεύς μέγας επί πάσαν την γην.
For the Lord most high is terrible; [he is] a great king over all the earth.
3 Υπέταξε λαούς εις ημάς και έθνη υπό τους πόδας ημών.
He has subdued the peoples under us, and the nations under our feet.
4 Έκλεξε διά ημάς την κληρονομίαν την δόξαν του Ιακώβ, τον οποίον ηγάπησε. Διάψαλμα.
He has chosen out his inheritance for us, the beauty of Jacob which he loved. (Pause)
5 Ανέβη ο Θεός εν αλαλαγμώ, ο Κύριος εν φωνή σάλπιγγος.
God is gone up with a shout, the Lord with a sound of a trumpet.
6 Ψάλατε εις τον Θεόν, ψάλατε· ψάλατε εις τον Βασιλέα ημών, ψάλατε.
Sing praises to our God, sing praises: sing praises to our King, sing praises.
7 Διότι Βασιλεύς πάσης της γης είναι ο Θεός· ψάλατε μετά συνέσεως.
For God is king of all the earth: sing praises with understanding.
8 Ο Θεός βασιλεύει επί τα έθνη· ο Θεός κάθηται επί του θρόνου της αγιότητος αυτού.
God reigns over the nations: God sits upon the throne of his holiness.
9 Οι άρχοντες των λαών συνήχθησαν μετά του λαού του Θεού του Αβραάμ· διότι του Θεού είναι αι ασπίδες της γής· υψώθη σφόδρα.
The rulers of the people are assembled with the God of Abraam: for God's mighty ones of the earth have been greatly exalted.