Ψαλμοί 38
1 «Ψαλμός του Δαβίδ εις ανάμνησιν.» Κύριε, μη με ελέγξης εν τω θυμώ σου, μηδέ εν τη οργή σου παιδεύσης με.
Adonai, don’t rebuke me in your wrath, neither chasten me in your hot displeasure.
2 Διότι τα βέλη σου ενεπήχθησαν εις εμέ και η χειρ σου καταπιέζει με.
For your arrows have pierced me, your hand presses hard on me.
3 Δεν υπάρχει υγεία εν τη σαρκί μου εξ αιτίας της οργής σου. δεν είναι ειρήνη εις τα οστά μου εξ αιτίας της αμαρτίας μου.
There is no soundness in my flesh because of your indignation, neither is there any health in my bones because of my habitual sin ·missing the mark·.
4 Διότι αι ανομίαι μου υπερέβησαν την κεφαλήν μου· ως φορτίον βαρύ υπερεβάρυναν επ' εμέ.
For my depravities (moral evils) have gone over my head. As a heavy burden, they are too heavy for me.
5 Εβρώμησαν και εσάπησαν αι πληγαί μου εξ αιτίας της ανοησίας μου.
My wounds are loathsome and corrupt, because of my foolishness.
6 Εταλαιπωρήθην, εκυρτώθην εις άκρον· όλην την ημέραν περιπατώ σκυθρωπός.
I am pained and bowed down greatly. I go mourning all day long.
7 Διότι τα εντόσθιά μου γέμουσι φλογώσεως, και δεν υπάρχει υγεία εν τη σαρκί μου.
For my waist is filled with burning. There is no soundness in my flesh.
8 Ησθένησα και καθ' υπερβολήν κατεκόπην· βρυχώμαι από της αδημονίας της καρδίας μου.
I am faint and severely bruised. I have groaned by reason of the anguish of my heart.
9 Κύριε, ενώπιόν σου είναι πάσα η επιθυμία μου, και ο στεναγμός μου δεν κρύπτεται από σου.
Lord, all my desire is before you. My groaning is not hidden from you.
10 Η καρδία μου ταράττεται, η δύναμίς μου με εγκαταλείπει· και το φως των οφθαλμών μου, και αυτό δεν είναι μετ' εμού.
My heart throbs. My strength fails me. As for the light of my eyes, it has also left me.
11 Οι φίλοι μου και οι πλησίον μου στέκουσιν απέναντι της πληγής μου, και οι πλησιέστεροί μου στέκουσιν από μακρόθεν.
My 'ahav ·affectionate lovers· and my friends stand aloof from my plague. My kinsmen stand far away.
12 Και οι ζητούντες την ψυχήν μου στήνουσιν εις εμέ παγίδας· και οι εκζητούντες το κακόν μου λαλούσι πονηρά, και μελετώσι δόλους όλην την ημέραν.
They also who seek after my life lay snares. Those who seek my hurt speak mischievous things, and meditate deceits all day long.
13 Αλλ' εγώ ως κωφός δεν ήκουον και ήμην ως άφωνος, μη ανοίγων το στόμα αυτού.
But I, as a deaf man, don’t sh'ma ·hear obey·. I am as a mute man who does not open his mouth.
14 Και ήμην ως άνθρωπος μη ακούων και μη έχων αντιλογίαν εν τω στόματι αυτού.
Yes, I am as a man who does not sh'ma ·hear obey·, in whose mouth are no reproofs.
15 Διότι επί σε, Κύριε, ήλπισα· συ θέλεις μου εισακούσει, Κύριε ο Θεός μου.
For in you, Adonai, do I hope. You will answer, Lord my God.
16 Επειδή είπα, Ας μη χαρώσιν επ' εμέ· όταν ολισθήση ο πους μου, αυτοί μεγαλαυχούσι κατ' εμού.
For I said, “Don’t let them gloat over me, or exalt themselves over me when my foot slips.”
17 Διότι είμαι έτοιμος να πέσω, και ο πόνος μου είναι πάντοτε έμπροσθέν μου.
For I am ready to fall. My pain is continually before me.
18 Επειδή εγώ θέλω αναγγέλλει την ανομίαν μου, θέλω λυπείσθαι διά την αμαρτίαν μου.
For I will declare my depravity (moral evil). I will be sorry for my habitual sin ·missing the mark·.
19 Αλλ' οι εχθροί μου ζώσιν, υπερισχύουσι· και επληθύνθησαν οι μισούντές με αδίκως.
But my enemies are vigorous and many. Those who hate me without reason are numerous.
20 Και οι ανταποδίδοντες κακόν αντί καλού είναι εναντίοι μου, επειδή κυνηγώ το καλόν.
They who also render evil for good are adversaries to me, because I follow what is good.
21 Μη με εγκαταλίπης, Κύριε· Θεέ μου, μη απομακρυνθής απ' εμού.
Don’t forsake me, Adonai. My God, don’t be far from me.
22 Τάχυνον εις βοήθειάν μου, Κύριε, η σωτηρία μου.
Hurry to help me, Lord, my salvation.
