Ψαλμοί 37

1 «Ψαλμός του Δαβίδ.» Μη αγανάκτει διά τους πονηρευομένους, μηδέ ζήλευε τους εργάτας της ανομίας.

Kefo avu'ava'ma nehaza vahekura antahintahi hakarea osuo. Hagi kefo avu'ava'ma nehia vahera keganunua osuo.

2 Διότι ως χόρτος ταχέως θέλουσι κοπή, και ως χλωρά βοτάνη θέλουσι καταμαρανθή.

Na'ankure zamagra trazankna hu'za ame hu'za hagage huge, trazamofo amosre'agna hu'za ame hu'za frigahaze.

3 Έλπιζε επί Κύριον και πράττε το αγαθόν· κατοίκει την γην και νέμου την αλήθειαν·

Hagi Ra Anumzamofonte tamentinti nehuta knare tamavutmava hiho. Ama mopafina knare huta nemanita fatgo avu'ava'zama hu'zanku hankavetita eri'zana eriho.

4 και ευφραίνου εν Κυρίω, και θέλει σοι δώσει τα ζητήματα της καρδίας σου.

Ra Anumzamofonku musena huntegeno kagu'amo'ma ave'manesia zana kamino.

5 Ανάθες εις τον Κύριον την οδόν σου και έλπιζε επ' αυτόν, και αυτός θέλει ενεργήσει·

Maka zama hunaku'ma hanana zana Ra Anumzamofo azampi nentenka Agrite'ma kamentintima hanankeno'a, Agra amne anazana hugahie.

6 και θέλει εξάξει ως φως την δικαιοσύνην σου και την κρίσιν σου ως μεσημβρίαν.

Agra fatgo kavu'kva zanka'a erinte ama hanigeno, nantera zagemo hanatino remsa hiankna nehanigeno, fatgoma hunka refkoma nehana kavukvara zamo'a ferusegeno zage renteankna hugahie.

7 Αναπαύου επί τον Κύριον και πρόσμενε αυτόν· μη αγανάκτει διά τον κατευοδούμενον εν τη οδώ αυτού, διά άνθρωπον πράττοντα παρανομίας.

Ra Anumzamofo avuga akohenka mani'negeno, nazano hunaku'ma haniazana, Agra'a hino. Hanki kefo zamavu'zmava'ma nehaza vahe'mo'zama rama'a fenoma ante'za knare'ma hanaza zankura kagesa nontahinka, kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mo'zama kefo avu'ava'ma hanaza zankura antahintahi hakarea osuo.

8 Παύσον από θυμού και άφες την οργήν· μηδόλως αγανάκτει ώστε να πράττης πονηρά.

Krimpagura osunka atregeno krimpama ahe'zamo'a evuneramina, ana zankura antahintahi hakarea osuo. Na'ankure e'i ana zamo'a kavreno hazenkefi ufregahie.

9 Διότι οι πονηρευόμενοι θέλουσιν εξολοθρευθή· οι δε προσμένοντες τον Κύριον, ούτοι θέλουσι κληρονομήσει την γην.

Hanki kefo zamavu'zmava'ma nehaza vahe'mo'za fanane hugahazanagi, Ra Anumzamofonku'ma amuhama hunemiza vahe'mo'za mopa erisanti haregahaze.

10 Διότι έτι μικρόν και ο ασεβής δεν θέλει υπάρχει· και θέλεις ζητήσει τον τόπον αυτού, και δεν θέλει ευρεθή·

Hanki kefo zamavu'zmava'ma nehaza vahe'mo'za ame hu'za fanane hanagenka, anama mani'narega ome hakegahananagi, ozmagegosane.

11 οι πραείς όμως θέλουσι κληρονομήσει την γήν· και θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη.

Hianagi zamavufagama anterami'za nemaniza vahe'mo'za ana mopa erisanti hare'za musena hu'za nemani'za, maka zampina knare hu'za manigahaze.

12 Ο ασεβής μηχανάται κατά του δικαίου, και τρίζει κατ' αυτού τους οδόντας αυτού.

Hagi kefo zamavu'zmava'ma nehaza vahe'mo'za Anumzamofoma amage'ma nentaza vahe' zmahenaku kea oku'a ananeki'za, zamarimpa ahenezmante'za, zamavera aninkreki nehaze.

13 Ο Κύριος θέλει γελάσει επ' αυτώ, επειδή βλέπει ότι έρχεται η ημέρα αυτού.

Hianagi Ra Anumzamo'a ana vahekura zamagiza nere. Na'ankure zamagri'ma keagama huzmantesia knamo'a ne-eankino, Agra antahino keno hu'ne.

14 Οι ασεβείς εξέσπασαν ρομφαίαν και ενέτειναν το τόξον αυτών, διά να καταβάλωσι τον πτωχόν και τον πένητα, διά να σφάξωσι τους περιπατούντας εν ευθύτητι.

Hanki zamunte omane vahe'ene, vahe'ma havigema hu'za zamazeri havizama nehaza vahe'ene, fatgo avu'ava'ma nehaza vahe'mokizmia, kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mo'za zamahe frinaku kazinknozmia hefiza zamazampi eneri'za, kevea atifi erinte'za atia eri krikraranepaze.

15 Η ρομφαία αυτών θέλει εμβή εις την καρδίαν αυτών, και τα τόξα αυτών θέλουσι συντριφθή.

Hianagi zamagri'a bainati kazinknomo tumozmi reragino zamaregahie. Ana nehanigeno ati zmimo'a hantagigahie.

16 Κάλλιον το ολίγον του δικαίου παρά ο πλούτος πολλών ασεβών.

Fatgo avu'ava'ma nehuno osi'a feno ante'zamo'a, kefo avu'ava zanteti'ma feno vahe'ma mani nomani'zana agatere'ne.

17 Διότι οι βραχίονες των ασεβών θέλουσι συντριφθή· τους δε δικαίους υποστηρίζει ο Κύριος.

Na'ankure kefo avu'ava'ma nehia vahe'mofo hihamua eri amne nehie. Hianagi Ra Anumzamo'a Agri amage'ma nentaza vahera kegava hunezmante.

18 Γινώσκει ο Κύριος τας ημέρας των αμέμπτων· και η κληρονομία αυτών θέλει είσθαι εις τον αιώνα·

Hagi hazenkezmima omne vahera Ra Anumzamo'a kegava hunezmantenige'za, mevavama hania zantamina erisanti haregahaze.

19 δεν θέλουσι καταισχυνθή εν καιρώ πονηρώ· και εν ημέραις πείνης θέλουσι χορτασθή.

Hanki havi knama esige'za ana vahe'mo'za zamagra zamagakura nosu'za, agatonto knafina rama'a ne'za ante'ne'za negahaze.

20 Οι δε ασεβείς θέλουσιν εξολοθρευθή· και οι εχθροί του Κυρίου, ως το πάχος των αρνίων, θέλουσιν αναλωθή· εις καπνόν θέλουσι διαλυθή.

Hianagi kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mo'za frigahaze. Hanki Ra Anumzamofo ha' vahe'mo'za traza amosre'agna hu'nazanki'za, kumo ome amne hiankna hu'za fanane hugahaze.

21 Δανείζεται ο ασεβής και δεν αποδίδει, ο δε δίκαιος ελεεί και δίδει.

Hagi kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mo'za zagoa kehu'za erite'za, ete ome nozamize. Hianagi fatgo avu'ava'ma nehaza vahe'mo'za muse hu'za keonke zana vahera nezamize.

22 Διότι οι ευλογημένοι αυτού θέλουσι κληρονομήσει την γήν· οι δε κατηραμένοι αυτού θέλουσιν εξολοθρευθή.

Hagi Ra Anumzamo'ma asomu'ma hunezmantesia vahe'mo'za mopa erisanti haregahazanagi, Ra Anumzamo'ma kazusima huzmantesia vahe'mo'za frigahaze.

23 Όταν υπό Κυρίου κατευθύνωνται τα διαβήματα του ανθρώπου, η οδός αυτού είναι αρεστή εις αυτόν.

Fatgo zamavu'zmava'ma nehaza vahe'mo'zama vanoma nehazageno'a, Ra Anumzamo'a kegava hunezmanteno nomani'zazmigura musena nehie.

24 Εάν πέση, δεν θέλει συντριφθή· διότι ο Κύριος υποστηρίζει την χείρα αυτού.

Zamagra tanafa hugahazanagi, trakara hu'za zamasenia reofragegahaze. Na'ankure Ra Anumzamo'a zmazante zamazerigahie.

25 Νέος ήμην και ήδη εγήρασα, και δεν είδον δίκαιον εγκαταλελειμμένον ουδέ το σπέρμα αυτού ζητούν άρτον.

Hanki mofavrereti'ma manime e'na menima ozafama emeroana, Ra Anumzamo'a fatgo avu'ava'ma nehie vahera amefira huomige, zamatregeno ana vahe'mofo mofavreramimo'za ne'zankura upara nehu'za memea hu'za vano osu'naze.

26 Όλην την ημέραν ελεεί και δανείζει, και το σπέρμα αυτού είναι εις ευλογίαν.

Hanki fatgo zamavu'zmava'ma nehaza vahe'mo'za muse nehu'za keonke'zana vahera nezamizageno, mofavrezmia asomura hunezmante.

27 Έκκλινον από του κακού και πράττε το αγαθόν, και θέλεις διαμένει εις τον αιώνα.

Hanki kefo avu'ava zampinti'ma atrenka rukrahe hunka fatgo avu'ava zama hanunka, manivava hugahane.

28 Διότι ο Κύριος αγαπά κρίσιν, και δεν εγκαταλείπει τους οσίους αυτού· εις τον αιώνα θέλουσι διαφυλαχθή· το δε σπέρμα των ασεβών θέλει εξολοθρευθή.

Na'ankure Ra Anumzamo'a fatgoma huno refkoma hu'zanku ave'nesiankino, fatgo avu'ava'ma nehia vahera amefira huomigahie. Agra knare huno kegava huzmantenige'za knare hu'za manivava hugahaze. Hianagi kefo avu'ava'ma nehia vahe'mofo mofavreramina zamahefri hana hugahie.

29 Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ' αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα.

Fatgo avu'ava'ma nehaza vahe'mo'za mopa erisanti hare'za manivava hugahaze.

30 Το στόμα του δικαίου μελετά σοφίαν, και η γλώσσα αυτού λαλεί κρίσιν.

Fatgo avu'ava'ma nehaza vahe'mokizmia, zmagipintira knare antahi'zana atineramigeno, knare avu'avazane kefo avu'avazanema keama'ma hu'zana rempi hunezmie.

31 Ο νόμος του Θεού αυτού είναι εν τη καρδία αυτού· τα διαβήματα αυτού δεν θέλουσιν ολισθήσει.

Hagi Anumzamofo kasegemo zamagu'afina avite'neankino, hazaonkre Anumzamofona amage ante fatgo hugahaze.

32 Κατασκοπεύει ο αμαρτωλός τον δίκαιον και ζητεί να θανατώση αυτόν.

Hagi kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mo'za kafo ante'za mani'neza, fatgo avu'ava'ma nehaza vahe zamahe frinaku kankamunku nehakaze.

33 Ο Κύριος δεν θέλει αφήσει αυτόν εις τας χείρας αυτού, ουδέ θέλει καταδικάσει αυτόν όταν κρίνη αυτόν.

Hianagi Ra Anumzamo'a zamatrenige'za ana kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mo'za hunaku'ma nehazazana osuge, fatgo avu'ava'ma nehaza vahe'mo'zama keagare'ma oti'nageno'a, zamazahinke'za keagafina zamazeri zamagate'oregahaze.

34 Πρόσμενε τον Κύριον και φύλαττε την οδόν αυτού, και θέλει σε υψώσει διά να κληρονομήσης την γήν· όταν εξολοθρευθώσιν οι ασεβείς, θέλεις ιδεί.

Ra Anumzamofonte kamentintia nehunka, Agri avu'avaza'ma'a nevararigeno, rankagi negamino mopa kamigahie. Hagi negesankeno kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mo'za haviza hugahaze.

35 Είδον τον ασεβή υπερυψούμενον και εξηπλωμένον ως την χλωράν δάφνην·

Hagi vahe'ma ha'ma renezmantaza vahe'mo'za, knare mopafima zafamo'ma afovage huno hageno mareriankna hu'za knare nomani'za nemanizage'na negoe.

36 αλλ' ηφανίσθη· και ιδού, δεν υπήρχε· και εζήτησα αυτόν, και δεν ευρέθη.

Hianagi mago'a knama evutege'na, ana kefo avu'ava'ene vahetmima nemanizare'ma ome koana, nomanizanki ko fanane nehaze. Ana'ma hazage'na ana vahetminku'ma hake'na vanoma huana nozamagoe.

37 Παρατήρει τον άκακον και βλέπε τον ευθύν, ότι εις τον ειρηνικόν άνθρωπον θέλει είσθαι εγκατάλειμμα·

Hagi tamage kege nehu'za, fatgo avu'vazama nehu'za, zamarimpa fruma hu'za nemaniza vahe'mokizmi naga'mo'za henka knare hugahaze.

38 οι δε παραβάται θέλουσιν όλως εξολοθρευθή· των ασεβών το εγκατάλειμμα θέλει αποκοπή.

Hianagi kefo zamavu'zmava'ma nehaza vahera zamahe fanane hanige'za, vahera zamagripintira fore hu'za ovugahaze.

39 Των δικαίων όμως η σωτηρία είναι παρά Κυρίου· αυτός είναι η δύναμις αυτών εν καιρώ θλίψεως.

Hianagi Ra Anumzamo'a Agri'ma amage'ma nentaza vahera zamagu'nevazino hazenke knafina kegava hunezmante.

40 Και θέλει βοηθήσει αυτούς ο Κύριος, και ελευθερώσει αυτούς· θέλει ελευθερώσει αυτούς από ασεβών και σώσει αυτούς· διότι ήλπισαν επ' αυτόν.

Ra Anumzamo'a fatgo avu'ava'zama nehaza vahera zamaza nehuno, kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mokizmi zamazampintira zamagu'vazige'za so'e hu'za nemanize. Na'ankure zamagra Agripinka fra'maki'za nemanizagu anara nehie.