Ψαλμοί 33
1 Αγάλλεσθε, δίκαιοι, εν Κυρίω· εις τους ευθείς αρμόζει η αίνεσις.
Juble, I rettferdige, i Herren! For de opriktige sømmer sig lovsang.
2 Υμνείτε τον Κύριον εν κιθάρα· εν ψαλτηρίω δεκαχόρδω ψαλμωδήσατε εις αυτόν.
Pris Herren med citar, lovsyng ham til tistrenget harpe!
3 Ψάλλετε εις αυτόν άσμα νέον· καλώς σημαίνετε τα όργανά σας εν αλαλαγμώ.
Syng en ny sang for ham, spill liflig med frydesang!
4 Διότι ευθύς είναι ο λόγος του Κυρίου, και πάντα τα έργα αυτού μετά αληθείας.
For Herrens ord er sant, og all hans gjerning er trofast.
5 Αγαπά δικαιοσύνην και κρίσιν· από του ελέους του Κυρίου είναι πλήρης η γη.
Han elsker rettferdighet og rett; jorden er full av Herrens miskunnhet.
6 Με τον λόγον του Κυρίου έγειναν οι ουρανοί, και διά της πνοής του στόματος αυτού πάσα η στρατιά αυτών.
Himlene er skapt ved Herrens ord, og all deres hær ved hans munns ånde.
7 Συνήγαγεν ως σωρόν τα ύδατα της θαλάσσης· έβαλεν εις αποθήκας τας αβύσσους.
Han samler havets vann som en dynge, han legger de dype vann i forrådshus.
8 Ας φοβηθή τον Κύριον πάσα η γή· ας τρομάξωσιν απ' αυτού πάντες οι κάτοικοι της οικουμένης.
All jorden frykte for Herren, for ham beve alle de som bor på jorderike!
9 Διότι αυτός είπε, και έγεινεν· αυτός προσέταξε, και εστερεώθη.
For han talte, og det skjedde; han bød, og det stod der.
10 Ο Κύριος ματαιόνει την βουλήν των εθνών, ανατρέπει τους διαλογισμούς των λαών.
Herren omstøter hedningenes råd, han gjør folkenes tanker til intet.
11 Η βουλή του Κυρίου μένει εις τον αιώνα· οι λογισμοί της καρδίας αυτού εις γενεάν και γενεάν.
Herrens råd står fast evindelig, hans hjertes tanker fra slekt til slekt.
12 Μακάριον το έθνος, του οποίου ο Θεός είναι ο Κύριος. Ο λαός, τον οποίον εξέλεξε διά κληρονομίαν αυτού.
Salig er det folk hvis Gud Herren er, det folk han har utvalgt til sin arv.
13 Ο Κύριος διέκυψεν εξ ουρανού· είδε πάντας τους υιούς των ανθρώπων.
Fra himmelen skuer Herren ned han ser alle menneskenes barn.
14 Εκ του τόπου της κατοικήσεως αυτού θεωρεί πάντας τους κατοίκους της γης.
Fra det sted hvor han bor, ser han ned til alle dem som bor på jorden,
15 Εξ ίσου έπλασε τας καρδίας αυτών· γνωρίζει πάντα τα έργα αυτών.
han som har skapt deres hjerter alle sammen, han som gir akt på alle deres gjerninger.
16 Δεν σώζεται βασιλεύς διά πλήθους στρατεύματος· ο δυνατός δεν ελευθερούται διά της μεγάλης αυτού ανδρείας.
En konge frelses ikke ved sin store makt, en helt reddes ikke ved sin store kraft.
17 Μάταιος ο ίππος προς σωτηρίαν· και διά της πολλής αυτού δυνάμεως δεν θέλει σώσει.
Hesten er ikke å stole på til frelse, og med sin store styrke redder den ikke.
18 Ιδού, ο οφθαλμός του Κυρίου είναι επί τους φοβουμένους αυτόν· επί τους ελπίζοντας επί το έλεος αυτού·
Se, Herrens øie ser til dem som frykter ham, som bier på hans miskunnhet,
19 διά να ελευθερώση εκ θανάτου την ψυχήν αυτών, και εν καιρώ πείνης να διαφυλάξη αυτούς εις ζωήν.
for å utfri deres sjel fra døden og holde dem i live i hungersnød.
20 Η ψυχή ημών προσμένει τον Κύριον· αυτός είναι βοηθός ημών και ασπίς ημών.
Vår sjel bier på Herren; han er vår hjelp og vårt skjold.
21 Διότι εις αυτόν θέλει ευφρανθή η καρδία ημών, επειδή επί το όνομα αυτού το άγιον ηλπίσαμεν.
For i ham fryder vårt hjerte sig, fordi vi setter vår lit til hans hellige navn.
22 Γένοιτο, Κύριε, το έλεός σου εφ' ημάς, καθώς ηλπίσαμεν επί σε.
Din miskunnhet, Herre, være over oss, således som vi håper på dig!
