< Ψαλμοί 33 >
1 Αγάλλεσθε, δίκαιοι, εν Κυρίω· εις τους ευθείς αρμόζει η αίνεσις.
Rejoice in Adonai, you upright! Tehilah ·Praise song· is fitting for the upright.
2 Υμνείτε τον Κύριον εν κιθάρα· εν ψαλτηρίω δεκαχόρδω ψαλμωδήσατε εις αυτόν.
Yadah ·Extend hands in thankful praise· to Adonai with the lyre. Sing zahmar ·musical praise· to him with the harp of ten strings.
3 Ψάλλετε εις αυτόν άσμα νέον· καλώς σημαίνετε τα όργανά σας εν αλαλαγμώ.
Sing to him a new song. Play skillfully with a shout of joy!
4 Διότι ευθύς είναι ο λόγος του Κυρίου, και πάντα τα έργα αυτού μετά αληθείας.
For Adonai’s word is right. All his work is done in faithfulness.
5 Αγαπά δικαιοσύνην και κρίσιν· από του ελέους του Κυρίου είναι πλήρης η γη.
He 'ahav ·affectionately loves· righteousness and mishpat ·justice·. The earth is full of the chesed ·loving-kindness· of Adonai.
6 Με τον λόγον του Κυρίου έγειναν οι ουρανοί, και διά της πνοής του στόματος αυτού πάσα η στρατιά αυτών.
By Adonai’s word, the heavens were made; all their army by the breath of his mouth.
7 Συνήγαγεν ως σωρόν τα ύδατα της θαλάσσης· έβαλεν εις αποθήκας τας αβύσσους.
He gathers the waters of the sea together as a heap. He lays up the deeps in storehouses.
8 Ας φοβηθή τον Κύριον πάσα η γή· ας τρομάξωσιν απ' αυτού πάντες οι κάτοικοι της οικουμένης.
Let all the earth fear Adonai. Let all the inhabitants of the world stand in awe of him.
9 Διότι αυτός είπε, και έγεινεν· αυτός προσέταξε, και εστερεώθη.
For he spoke, and it was done. He enjoined, and it stood firm.
10 Ο Κύριος ματαιόνει την βουλήν των εθνών, ανατρέπει τους διαλογισμούς των λαών.
Adonai brings the counsel of the nations to nothing. He makes the thoughts of the peoples to be of no effect.
11 Η βουλή του Κυρίου μένει εις τον αιώνα· οι λογισμοί της καρδίας αυτού εις γενεάν και γενεάν.
The counsel of Adonai stands fast forever, the thoughts of his heart to all generations.
12 Μακάριον το έθνος, του οποίου ο Θεός είναι ο Κύριος. Ο λαός, τον οποίον εξέλεξε διά κληρονομίαν αυτού.
Blessed is the nation whose God is Adonai, the people whom he has chosen for his own inheritance.
13 Ο Κύριος διέκυψεν εξ ουρανού· είδε πάντας τους υιούς των ανθρώπων.
Adonai looks from heaven. He sees all the sons of men.
14 Εκ του τόπου της κατοικήσεως αυτού θεωρεί πάντας τους κατοίκους της γης.
From the place of his habitation he looks out on all the inhabitants of the earth,
15 Εξ ίσου έπλασε τας καρδίας αυτών· γνωρίζει πάντα τα έργα αυτών.
he who fashions all of their hearts; and he considers all of their works.
16 Δεν σώζεται βασιλεύς διά πλήθους στρατεύματος· ο δυνατός δεν ελευθερούται διά της μεγάλης αυτού ανδρείας.
There is no king saved by the multitude of an army. A mighty man is not delivered by great strength.
17 Μάταιος ο ίππος προς σωτηρίαν· και διά της πολλής αυτού δυνάμεως δεν θέλει σώσει.
A horse is a vain thing for safety, neither does he deliver any by his great power.
18 Ιδού, ο οφθαλμός του Κυρίου είναι επί τους φοβουμένους αυτόν· επί τους ελπίζοντας επί το έλεος αυτού·
Behold, Adonai’s eye is on those who fear him, on those who hope in his loving kindness;
19 διά να ελευθερώση εκ θανάτου την ψυχήν αυτών, και εν καιρώ πείνης να διαφυλάξη αυτούς εις ζωήν.
to deliver their soul from death, to keep them alive in famine.
20 Η ψυχή ημών προσμένει τον Κύριον· αυτός είναι βοηθός ημών και ασπίς ημών.
Our soul has waited for Adonai. He is our help and our shield.
21 Διότι εις αυτόν θέλει ευφρανθή η καρδία ημών, επειδή επί το όνομα αυτού το άγιον ηλπίσαμεν.
For our heart rejoices in him, because we have trusted in his holy name.
22 Γένοιτο, Κύριε, το έλεός σου εφ' ημάς, καθώς ηλπίσαμεν επί σε.
Let your loving kindness be on us, Adonai, since we have hoped in you.