Ψαλμοί 32
1 «Ψαλμός του Δαβίδ. Μασχίλ.» Μακάριος εκείνος, του οποίου συνεχωρήθη η παράβασις, του οποίου εσκεπάσθη η αμαρτία.
Ko e Saame akonaki ʻa Tevita. ʻOku monūʻia ia ʻaia kuo fakamolemole ʻa ʻene talangataʻa, pea kuo ʻufiʻufi ʻene angahala.
2 Μακάριος ο άνθρωπος, εις τον οποίον ο Κύριος δεν λογαριάζει ανομίαν και εις του οποίου το πνεύμα δεν υπάρχει δόλος.
ʻOku monūʻia ʻae tangata ʻaia ʻoku ʻikai lau ki ai ʻe Sihova ha hia, pea ʻoku ʻikai ha kākā ʻi hono laumālie.
3 Ότε απεσιώπησα, επαλαιώθησαν τα οστά μου εκ του ολολυγμού μου όλην την ημέραν.
ʻI heʻeku fakalongo pē, naʻe fakaʻaʻau ʻo motuʻa hoku ngaahi hui ʻi heʻeku tangi ʻi he ʻaho kotoa.
4 Επειδή ημέραν και νύκτα εβαρύνθη η χειρ σου επ' εμέ· η υγρότης μου μετεβλήθη εις θερινήν ξηρασίαν. Διάψαλμα.
He naʻe mamafa ho nima kiate au ʻi he ʻaho mo e pō: naʻe liliu hoku huhuʻa ko e laʻāina ʻoe faʻahitaʻu mafana. (Sila)
5 Την αμαρτίαν μου εφανέρωσα προς σε, και την ανομίαν μου δεν έκρυψα· είπα, Εις τον Κύριον θέλω εξομολογηθή τας παραβάσεις μου· και συ συνεχώρησας την ανομίαν της αμαρτίας μου. Διάψαλμα.
Naʻaku vete ʻeku angahala kiate koe, pea naʻe ʻikai te u fufū ʻeku hia. Naʻaku pehē, te u vete ʻeku ngaahi talangataʻa kia Sihova: pea naʻa ke fakamolemole ʻae hia ʻo ʻeku angahala. (Sila)
6 Διά τούτο πας όσιος θέλει προσεύχεσθαι προς σε εν καιρώ προσήκοντι· βεβαίως εν κατακλυσμώ πολλών υδάτων ταύτα δεν θέλουσιν εγγίζει εις αυτόν.
Ko ia ʻe lotu ai kiate koe ʻaia kotoa pē ʻoku anga fakaʻotua ʻi he kuonga ʻe ʻiloʻi ai koe: ko e moʻoni ʻi he ʻoho mai ʻoe ngaahi vai lahi ʻe ʻikai tenau aʻu ʻo ofi kiate ia.
7 Συ είσαι η σκέπη μου· θέλεις με φυλάττει από θλίψεως· αγαλλίασιν λυτρώσεως θέλεις με περικυκλόνει. Διάψαλμα.
Ko koe ko hoku toitoiʻanga; te ke fakamoʻui au mei he mamahi; pea te ke kāpui ʻaki au ʻae ngaahi hiva ʻoe fakamoʻui. (Sila)
8 Εγώ θέλω σε συνετίσει και θέλω σε διδάξει την οδόν, εις την οποίαν πρέπει να περιπατής· θέλω σε συμβουλεύει· επί σε θέλει είσθαι ο οφθαλμός μου.
Ko au te u fakapotoʻi koe mo akonakiʻi koe ʻi he hala ʻaia te ke ʻalu ai: te u fakahinohino koe ʻaki hoku mata.
9 Μη γίνεσθε ως ίππος, ως ημίονος, εις τα οποία δεν υπάρχει σύνεσις· των οποίων το στόμα πρέπει να κρατήται εν κημώ και χαλινώ, άλλως δεν ήθελον πλησιάζει εις σε.
ʻOua naʻa mou hangē ko e hoosi mo e miuli, ʻoku masiva ʻi he ʻilo: ʻaia ʻoku taʻofi ʻaki honau ngutu ʻae ukamea mo e noʻo, koeʻuhi ke nau haʻu ʻo ofi kiate koe.
10 Πολλαί αι μάστιγες του ασεβούς· τον δε ελπίζοντα επί Κύριον έλεος θέλει περικυκλώσει.
ʻE hoko ʻae ngaahi mamahi lahi ki he kakai angakovi: ka ko ia ʻoku falala kia Sihova, ʻe kāpui ʻaki ia ʻae ʻaloʻofa.
11 Ευφραίνεσθε εις τον Κύριον και αγάλλεσθε, δίκαιοι· και αλαλάξατε, πάντες οι ευθείς την καρδίαν.
Mou fiefia ʻia Sihova, pea nekeneka, ʻakimoutolu ʻoku māʻoniʻoni: pea kalanga ʻi he fiefia, ʻakimoutolu kotoa pē ʻoku angatonu ʻi loto.
