Ψαλμοί 32
1 «Ψαλμός του Δαβίδ. Μασχίλ.» Μακάριος εκείνος, του οποίου συνεχωρήθη η παράβασις, του οποίου εσκεπάσθη η αμαρτία.
Un psaume de méditation, de David. Heureux ceux à qui leurs péchés ont été remis, et dont les fautes ont été couvertes.
2 Μακάριος ο άνθρωπος, εις τον οποίον ο Κύριος δεν λογαριάζει ανομίαν και εις του οποίου το πνεύμα δεν υπάρχει δόλος.
Heureux l'homme à qui le Seigneur n'impute point de péché, et qui n'a pas de fraude sur les lèvres.
3 Ότε απεσιώπησα, επαλαιώθησαν τα οστά μου εκ του ολολυγμού μου όλην την ημέραν.
Parce que j'ai gardé le silence, mes os ont vieilli, quand je criais tout le jour.
4 Επειδή ημέραν και νύκτα εβαρύνθη η χειρ σου επ' εμέ· η υγρότης μου μετεβλήθη εις θερινήν ξηρασίαν. Διάψαλμα.
Jour et nuit ta main s'était appesantie sur moi; je me retournais dans ma détresse, tandis qu'une épine s'enfonçait en moi. Interlude.
5 Την αμαρτίαν μου εφανέρωσα προς σε, και την ανομίαν μου δεν έκρυψα· είπα, Εις τον Κύριον θέλω εξομολογηθή τας παραβάσεις μου· και συ συνεχώρησας την ανομίαν της αμαρτίας μου. Διάψαλμα.
Je t'ai fait connaître mon péché; je n'ai point caché mon iniquité. J'ai dit: Je confesserai à Dieu mon iniquité contre moi; et tu m'as pardonné l'impiété de mon péché. Interlude.
6 Διά τούτο πας όσιος θέλει προσεύχεσθαι προς σε εν καιρώ προσήκοντι· βεβαίως εν κατακλυσμώ πολλών υδάτων ταύτα δεν θέλουσιν εγγίζει εις αυτόν.
A cause de cela chaque saint te fera sa prière au moment opportun; les grandes eaux même d'un déluge n'approcheront point de lui.
7 Συ είσαι η σκέπη μου· θέλεις με φυλάττει από θλίψεως· αγαλλίασιν λυτρώσεως θέλεις με περικυκλόνει. Διάψαλμα.
Tu es mon refuge dans la tribulation qui m'a environné; à toi, ô ma joie, délivre-moi de ceux qui m'ont investi. Interlude.
8 Εγώ θέλω σε συνετίσει και θέλω σε διδάξει την οδόν, εις την οποίαν πρέπει να περιπατής· θέλω σε συμβουλεύει· επί σε θέλει είσθαι ο οφθαλμός μου.
Je te donnerai l'intelligence et je t'affermirai dans la voie où tu dois marcher; j'aurai toujours les yeux fixés sur toi.
9 Μη γίνεσθε ως ίππος, ως ημίονος, εις τα οποία δεν υπάρχει σύνεσις· των οποίων το στόμα πρέπει να κρατήται εν κημώ και χαλινώ, άλλως δεν ήθελον πλησιάζει εις σε.
Ne soyez pas comme le cheval et le mulet, à qui manque l'intelligence: serre leur bouche avec la bride et le frein, pour qu'ils ne s'approchent point de toi.
10 Πολλαί αι μάστιγες του ασεβούς· τον δε ελπίζοντα επί Κύριον έλεος θέλει περικυκλώσει.
Les flagellations réservées aux pécheurs sont nombreuses; tandis que la miséricorde du Seigneur entourera celui qui espère en lui.
11 Ευφραίνεσθε εις τον Κύριον και αγάλλεσθε, δίκαιοι· και αλαλάξατε, πάντες οι ευθείς την καρδίαν.
Ô justes, livrez-vous dans le Seigneur à la joie et à tous ses transports; et glorifiez-vous en lui, vous tous dont le cœur est droit.
