Ψαλμοί 29
1 «Ψαλμός του Δαβίδ.» Απόδοτε εις τον Κύριον, υιοί των δυνατών, απόδοτε εις τον Κύριον δόξαν και κράτος.
Salmo di Davide. Date all’Eterno, o figliuoli de’ potenti, date all’Eterno gloria e forza!
2 Απόδοτε εις τον Κύριον την δόξαν του ονόματος αυτού· προσκυνήσατε τον Κύριον εν τω μεγαλοπρεπεί αγιαστηρίω αυτού.
Date all’Eterno la gloria dovuta al suo nome; adorate l’Eterno, con santa magnificenza.
3 Η φωνή του Κυρίου είναι επί των υδάτων· ο Θεός της δόξης βροντά· ο Κύριος είναι επί υδάτων πολλών.
La voce dell’Eterno è sulle acque; l’Iddio di gloria tuona; l’Eterno è sulle grandi acque.
4 Η φωνή του Κυρίου είναι δυνατή· η φωνή του Κυρίου είναι μεγαλοπρεπής.
La voce dell’Eterno è potente, la voce dell’Eterno è piena di maestà.
5 Η φωνή του Κυρίου συντρίβει κέδρους· και συντρίβει Κύριος τας κέδρους του Λιβάνου·
La voce dell’Eterno rompe i cedri; l’Eterno spezza i cedri del Libano.
6 Και κάμνει αυτάς να σκιρτώσιν ως μόσχος τον Λίβανον και το Σιριών ως νέος μονόκερως.
Fa saltellare i monti come vitelli, il Libano e il Sirio come giovani bufali.
7 Η φωνή του Κυρίου καταδιαιρεί τας φλόγας του πυρός.
La voce dell’Eterno fa guizzare fiamme di fuoco.
8 Η φωνή του Κυρίου σείει την έρημον· ο Κύριος σείει την έρημον Κάδης.
La voce dell’Eterno fa tremare il deserto; l’Eterno fa tremare il deserto di Cades.
9 Η φωνή του Κυρίου κάμνει να κοιλοπονώσιν αι έλαφοι και γυμνόνει τα δάση· εν δε τω ναώ αυτού πας τις κηρύττει την δόξαν αυτού.
La voce dell’Eterno fa partorire le cerve e sfronda le selve. E nel suo tempio tutto esclama: Gloria!
10 Ο Κύριος κάθηται επί τον κατακλυσμόν· και κάθηται ο Κύριος Βασιλεύς εις τον αιώνα.
L’Eterno sedeva sovrano sul diluvio, anzi l’Eterno siede re in perpetuo.
11 Ο Κύριος θέλει δώσει δύναμιν εις τον λαόν αυτού· ο Κύριος θέλει ευλογήσει τον λαόν αυτού εν ειρήνη.
L’Eterno darà forza al suo popolo; l’Eterno benedirà il suo popolo dandogli pace.
