Ψαλμοί 19
1 «Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός του Δαβίδ.» Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού.
Au maître-chantre. — Psaume de David. Les cieux racontent la gloire de Dieu, Et le firmament proclame l'oeuvre de ses mains.
2 Η ημέρα προς την ημέραν λαλεί λόγον, και η νυξ προς την νύκτα αναγγέλλει γνώσιν.
Le jour en parle au jour, Et la nuit en donne connaissance à la nuit.
3 Δεν είναι λαλιά ουδέ λόγος, των οποίων η φωνή δεν ακούεται.
Ce n'est pas un langage, ce ne sont pas des paroles: On n'entend pas leur voix.
4 Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών και έως των περάτων της οικουμένης οι λόγοι αυτών. Εν αυτοίς έθεσε σκηνήν διά τον ήλιον·
Cependant, leurs accords parcourent la terre entière, Et leurs accents vont jusqu'aux extrémités du monde. Là, Dieu a dressé un pavillon pour le soleil,
5 και ούτος εξέρχεται ως νυμφίος εκ του θαλάμου αυτού· αγάλλεται ως ο ανδρείος εις το να τρέξη το στάδιον·
Qui, semblable à un époux sortant de sa chambre nuptiale, Se réjouit, comme un héros, de parcourir sa carrière.
6 απ' άκρου του ουρανού είναι η έξοδος αυτού· και το κατάντημα αυτού έως άκρου αυτού· και δεν κρύπτεται ουδέν από της θερμότητος αυτού.
Il part de l'une des extrémités du ciel, Et, sa course s'achève à l'autre extrémité: Rien ne se dérobe à sa chaleur.
7 Ο νόμος του Κυρίου είναι άμωμος, επιστρέφων ψυχήν· η μαρτυρία του Κυρίου πιστή, σοφίζουσα τον απλούν·
La loi de l'Éternel est parfaite: elle restaure l'âme. Les enseignements de l'Éternel sont vrais: Ils donnent de la sagesse aux simples.
8 τα διατάγματα του Κυρίου ευθέα, ευφραίνοντα καρδίαν· η εντολή του Κυρίου λαμπρά, φωτίζουσα οφθαλμούς·
Les préceptes de l'Éternel sont droits: Ils réjouissent le coeur. Les commandements de l'Éternel sont une lumière: Ils éclairent les yeux.
9 ο φόβος του Κυρίου καθαρός, διαμένων εις τον αιώνα· αι κρίσεις του Κυρίου αληθιναί, δίκαιαι εν ταυτώ·
La crainte de l'Éternel purifie: Elle subsiste à perpétuité. Les jugements de l'Éternel ne sont que vérité: Ils sont tous également justes;
10 πλέον επιθυμηταί παρά το χρυσίον, μάλιστα παρά πλήθος καθαρού χρυσίου, και γλυκύτεραι υπέρ το μέλι και τους σταλαγμούς της κηρήθρας.
Ils sont plus désirables que l'or, même que beaucoup d'or fin, Plus doux que le miel, que le suc même des rayons de miel.
11 Ο δούλός σου μάλιστα νουθετείται δι' αυτών· εις την τήρησιν αυτών η ανταμοιβή είναι μεγάλη.
Aussi ton serviteur est-il éclairé par eux; Grande est la récompense de ceux qui les observent!
12 Τις συναισθάνεται τα εαυτού αμαρτήματα; καθάρισόν με από των κρυφίων αμαρτημάτων.
Qui peut connaître ses erreurs? Pardonne-moi les fautes que j'ignore!
13 Και έτι προφύλαξον τον δούλον σου από υπερηφανιών· ας μη με κυριεύσωσι· τότε θέλω είσθαι τέλειος, και θέλω καθαρισθή από μεγάλης παρανομίας.
Préserve aussi ton serviteur des péchés volontaires: Que je ne sois pas leur esclave! Alors je serai sans reproche et pur de grands péchés.
14 Ας ήναι ευάρεστα τα λόγια του στόματός μου και η μελέτη της καρδίας μου ενώπιόν σου, Κύριε, φρούριόν μου και λυτρωτά μου.
Que les paroles de ma bouche Et la méditation de mon coeur te soient agréables, O Éternel, mon rocher, mon rédempteur!
