Ψαλμοί 16
1 «Μικτάμ του Δαβίδ.» Φύλαξόν με, Θεέ, διότι επί σε ήλπισα.
Michtam of David. Keep me, O God; for I have taken refuge in Thee.
2 Συ ψυχή μου, είπας προς τον Κύριον, Συ είσαι ο Κύριός μου· η αγαθότης μου δεν εκτείνεται εις σέ·
I have said unto the LORD: 'Thou art my Lord; I have no good but in Thee';
3 Αλλ' εις τους αγίους τους όντας εν τη γη και εις τους εξαιρέτους, εις τους οποίους είναι όλη μου η ευχαρίστησις.
As for the holy that are in the earth, they are the excellent in whom is all my delight.
4 Οι πόνοι των τρεχόντων κατόπιν άλλων θεών θέλουσι πολλαπλασιασθή· εγώ δεν θέλω προσφέρει τας εξ αίματος σπονδάς αυτών, ουδέ θέλω λάβει εις τα χείλη μου τα ονόματα αυτών.
Let the idols of them be multiplied that make suit unto another; their drink-offerings of blood will I not offer, nor take their names upon my lips.
5 Ο Κύριος είναι η μερίς της κληρονομίας μου και του ποτηρίου μου· συ διαφυλάττεις τον κλήρόν μου.
O LORD, the portion of mine inheritance and of my cup, Thou maintainest my lot.
6 Αι μερίδες μου έπεσον εις τόπους τερπνούς· έλαβον ώραιοτάτην κληρονομίαν.
The lines are fallen unto me in pleasant places; yea, I have a goodly heritage.
7 Θέλω ευλογεί τον Κύριον τον νουθετήσαντά με· έτι και εν καιρώ νυκτός με διδάσκουσιν οι νεφροί μου.
I will bless the LORD, who hath given me counsel; yea, in the night seasons my reins instruct me.
8 Ενώπιόν μου είχον τον Κύριον διαπαντός· διότι είναι εκ δεξιών μου, διά να μη σαλευθώ.
I have set the LORD always before me; surely He is at my right hand, I shall not be moved.
9 Διά τούτο ευφράνθη η καρδία μου και ηγαλλίασεν η γλώσσα μου· έτι δε και η σαρξ μου θέλει αναπαυθή επ' ελπίδι.
Therefore my heart is glad, and my glory rejoiceth; my flesh also dwelleth in safety;
10 Διότι δεν θέλεις εγκαταλείψει την ψυχήν μου εν τω άδη, ουδέ θέλεις αφήσει τον Οσιόν σου να ίδη διαφθοράν. (Sheol h7585)
For Thou wilt not abandon my soul to the nether-world; neither wilt Thou suffer Thy godly one to see the pit. (Sheol h7585)
11 Εφανέρωσας εις εμέ την οδόν της ζωής· χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπόν σου· τερπνότητες είναι διαπαντός εν τη δεξιά σου.
Thou makest me to know the path of life; in Thy presence is fulness of joy, in Thy right hand bliss for evermore.
