Ψαλμοί 149

1 Αινείτε τον Κύριον. Ψάλατε εις τον Κύριον ωδήν νέαν, την αίνεσιν αυτού εν τη συνάξει των οσίων.

Louez l'Éternel! Chantez à l'Éternel un cantique nouveau, et sa louange dans l'assemblée de ses bien-aimés.

2 Ας ευφραίνεται ο Ισραήλ εις τον Ποιητήν αυτού· οι υιοί της Σιών ας αγάλλωνται εις τον Βασιλέα αυτών.

Qu'Israël se réjouisse en celui qui l'a fait; que les enfants de Sion s'égaient en leur Roi!

3 Ας αινώσι το όνομα αυτού χοροστατούντες· εν τυμπάνω και κιθάρα ας ψαλμωδώσιν εις αυτόν.

Qu'ils louent son nom avec des danses, qu'ils le chantent avec le tambourin et la harpe!

4 Διότι ο Κύριος ευδοκεί εις τον λαόν αυτού· θέλει δοξάσει τους πράους εν σωτηρία.

Car l'Éternel prend plaisir en son peuple; il glorifiera les humbles par son salut.

5 Οι όσιοι θέλουσιν αγάλλεσθαι εν δόξη· θέλουσιν αγάλλεσθαι επί τας κλίνας αυτών.

Que ses bien-aimés triomphent avec gloire; qu'ils poussent des cris de joie sur leur couche!

6 Αι εξυμνήσεις του Θεού θέλουσιν είσθαι εν τω λάρυγγι αυτών, και ρομφαία δίστομος εν τη χειρί αυτών·

Les louanges de Dieu sont dans leur bouche, et l'épée à deux tranchants dans leur main,

7 διά να κάμνωσιν εκδίκησιν εις τα έθνη, παιδείαν εις τους λαούς·

Pour faire vengeance parmi les nations et pour châtier les peuples;

8 διά να δέσωσι τους βασιλείς αυτών με αλύσεις· και τους ενδόξους αυτών με δεσμά σιδηρά·

Pour lier leurs rois avec des chaînes, et leurs grands avec des ceps de fer;

9 διά να κάμωσιν επ' αυτούς την γεγραμμένην κρίσιν. Η δόξα αύτη θέλει είσθαι εις πάντας τους οσίους αυτού. Αλληλούϊα.

Pour exercer sur eux le jugement qui est écrit. Cet honneur est pour tous ses bien-aimés. Louez l'Éternel!