< Ψαλμοί 148 >
1 Αινείτε τον Κύριον. Αινείτε τον Κύριον εκ των ουρανών· αινείτε αυτόν εν τοις υψίστοις.
Alléluia.
2 Αινείτε αυτόν, πάντες οι άγγελοι αυτού· αινείτε αυτόν, πάσαι αι δυνάμεις αυτού.
Louez-le, vous tous, ses anges; louez-le, vous toutes, ses puissances.
3 Αινείτε αυτόν, ήλιε και σελήνη· αινείτε αυτόν, πάντα τα άστρα του φωτός.
Louez-le, soleil et lune; louez-le, vous toutes, étoiles de la nuit, et lumière du jour.
4 Αινείτε αυτόν, οι ουρανοί των ουρανών, και τα ύδατα τα υπεράνω των ουρανών.
Louez-le, cieux des cieux, et que toutes les eaux qui sont au-dessus des cieux
5 Ας αινώσι το όνομα του Κυρίου· διότι αυτός προσέταξε, και εκτίσθησαν·
Louent le nom du Seigneur. Car lui-même a dit, et les choses ont été faites: lui-même a commandé, et elles ont été créées.
6 και εστερέωσεν αυτά εις τον αιώνα και εις τον αιώνα· έθεσε διάταγμα, το οποίον δεν θέλει παρέλθει.
Il les a établies à jamais, et pour les siècles des siècles: il leur a donné une loi, et elle ne sera pas détruite.
7 Αινείτε τον Κύριον εκ της γης, δράκοντες και πάσαι άβυσσοι·
Louez le Seigneur, habitants de la terre; vous, dragons, et vous tous, abîmes.
8 πυρ και χάλαζα, χιών και ατμίς, ανεμοστρόβιλος, ο εκτελών τον λόγον αυτού·
Feu, grêle, neige, glace, vents de tempêtes, qui accomplissez sa parole:
9 τα όρη και πάντα τα βουνά· δένδρα καρποφόρα και πάσαι κέδροι·
Montagnes et vous toutes, collines, arbres fruitiers, et vous tous, cèdres;
10 τα θηρία και πάντα τα κτήνη· ερπετά και πετεινά πτερωτά.
Bêtes sauvages, et vous tous, troupeaux; serpents, oiseaux du ciel;
11 Βασιλείς της γης και πάντες λαοί· άρχοντες και πάντες κριταί της γής·
Rois de la terre, et vous tous, peuples; princes, et vous tous, juges de la terre.
12 νέοι τε και παρθένοι, γέροντες μετά νεωτέρων
Que les jeunes hommes et les vierges, les vieillards et ceux qui sont plus jeunes, louent le nom du Seigneur,
13 ας αινώσι το όνομα του Κυρίου· διότι το όνομα αυτού μόνου είναι υψωμένον·
Parce qu’il est le seul dont le nom a été exalté.
14 Η δόξα αυτού είναι επί την γην και τον ουρανόν· και αυτός ύψωσε κέρας εις τον λαόν αυτού, ύμνον εις πάντας τους οσίους αυτού, εις τους υιούς Ισραήλ, λαόν όστις είναι πλησίον αυτού. Αλληλούϊα.
Sa louange est au-dessus du ciel et de la terre, et il a exalté la corne de son peuple.