< Ψαλμοί 147 >

1 Αινείτε τον Κύριον· διότι είναι καλόν να ψάλλωμεν εις τον Θεόν ημών· διότι είναι τερπνόν, η αίνεσις πρέπουσα.
Ra Anumzamofona agi'a ahentesga hanune. Anumzantimofoma zagamema huta agi'ama ahentesga hanuna zamo'a knare hu'ne. E'ina hu'neankino agri agima ahentesga hu avu'ava zamo'a so'e huno knare zantfa hu'ne.
2 Ο Κύριος οικοδομεί την Ιερουσαλήμ· θέλει συνάξει τους διεσπαρμένους του Ισραήλ.
Ra Anumzamo'a Jerusalemi kumara ete eri so'e huno ki'ne. Ana nehuno Israeli vahe'ma zamavare'za ru moparegama ome kinama huzmante'naza vahera ete ome zamavareno eme eritru nehie.
3 Ιατρεύει τους συντετριμμένους την καρδίαν και δένει τας πληγάς αυτών.
Knazamo'ma higeno zamagu'amo'ma havizama hu'nea vahera ete zamazeri so'e nehie. Ana nehuno namuma zamare'nea zana anaki nezamante.
4 Αριθμεί τα πλήθη των άστρων· Καλεί τα πάντα ονομαστί.
Anami monafima hanafi tamima me'neana agra ko keno antahino nehuno, mago mago hanafi'mofona agi'a amitere hu'ne.
5 Μέγας ο Κύριος ημών και μεγάλη η δύναμις αυτού· η σύνεσις αυτού αμέτρητος.
Tagri Ra Anumzamo'a ra huno hankavenentake Anumza mani'ne. Ana hu'neankino Agri antahi'zamo'a mareri agatereneankita, mago'zantera erinteta, e'ina hune huta kegara osu'none.
6 Ο Κύριος υψόνει τους πράους, τους δε ασεβείς ταπεινόνει έως εδάφους.
Zamavufgama anterami'za nemaniza vahera Ra Anumzamo'a zamazerisga nehie. Hianagi havi avu'ava zama nehaza vahera kugusopafi zamazeri netre.
7 Ψάλατε εις τον Κύριον ευχαριστούντες· ψαλμωδείτε εις τον Θεόν ημών εν κιθάρα·
Zgame huta Ra Anumzamofona susu henenteta humuse hunteho. Hapu zavena neheta zagamera huta, Ra Anumzana tagri Anumzamofona agi'a ahentesga hiho.
8 τον σκεπάζοντα τον ουρανόν με νεφέλας· τον ετοιμάζοντα βροχήν διά την γήν· τον αναδιδόντα χόρτον επί των ορέων·
Anami monafina higeno hampomo'a rufiteno enevigeno, kora huntegeno ama mopafina kora runentegeno, agonaramimpina trazamo'a hageno marenerie.
9 τον διδόντα εις τα κτήνη την τροφήν αυτών και εις τους νεοσσούς των κοράκων, οίτινες κράζουσι προς αυτόν.
Agra afi zagagafa ne'zana nezamino, kotkoti namamofo anentamo'zama ne'zanku'ma krafama nehazageno'a ne'zana nezamie.
10 Δεν χαίρει εις την δύναμιν του ίππου· δεν ηδύνεται εις τους πόδας του ανδρός.
Ra Anumzamo'a hosi afu'mofo hankavegu'ene, mago vahe'mofo hanavegura antahinomie.
11 Ο Κύριος ηδύνεται εις τους φοβουμένους αυτόν, εις τους ελπίζοντας επί το έλεος αυτού.
Hianagi Agriku'ma koro nehu'za, vagaore mevava avesi zanku'ma amuha'ma nehaza vaheku, Ra Anumzamo'a musena nehie.
12 Επαίνει, Ιερουσαλήμ, τον Κύριον· αίνει τον Θεόν σου, Σιών.
Jerusalemi kumapima nemaniza vahe'mota Ra Anumzamofona agi'a ahentesga hiho. Saioni agonafima nemaniza vahe'mota, tamagri Anumzamofona agi'a ahentesga hiho.
13 Διότι ενεδυνάμωσε τους μοχλούς των πυλών σου· ηυλόγησε τους υιούς σου εν μέσω σου.
Na'ankure rankumatamimofo kafante'ma eri rusima nehaza ainia agrake'za eri hankavenetie. Ana nehuno ana kumapima tamagri mofavre naga'ma mani'nazana asomu hunezmante.
14 Βάλλει ειρήνην εις τα όριά σου· σε χορταίνει με το πάχος του σίτου.
Tamagri mopamo'ma ometre eme atrema hu'nerega agrake'za kegava higeta fru huta nemanizageno, knare zantfama hu'nea witia tamigeta neramura nehaze.
15 Αποστέλλει το πρόσταγμα αυτού εις την γην, ο λόγος αυτού τρέχει ταχύτατα.
Agrama mago zanku'ma ama mopafima keagama hutregeno'a, ame huno ana nanekemo'a ama mopafina eneramie.
16 Δίδει χιόνα ως μαλλίον· διασπείρει την πάχνην ως στάκτην.
Ama mopafina aisia atregeno eramino refinetegeno, tanefa ruherafi atreaza huno aisia ruherafi atregeno mopa refi'nete.
17 Ρίπτει τον κρύσταλλον αυτού ως κομμάτια· έμπροσθεν του ψύχους αυτού τις δύναται να σταθή;
Agra monafintira have komopa ko atregeno eneramie. Anazamo higeno tusi zasi nehiankino, mago vahe'mo'a ana zasipina omanigahie.
18 Αποστέλλει τον λόγον αυτού και διαλύει αυτά· φυσά τον άνεμον αυτού, και τα ύδατα ρέουσιν.
Hagi henka keaga nehigeno, keaga'amo ana aisia eri ze'ze hutegeno, zaho huntegeno eno ana tina eme ahesageno vu'ne.
19 Αναγγέλλει τον λόγον αυτού προς τον Ιακώβ, τα διατάγματα αυτού και τας κρίσεις αυτού προς τον Ισραήλ.
Agra naneke'a eri ama huno Jekopuna nesamino, kasege'ane tra ke'anena Israeli vahera huama huno zamasami'ne.
20 Δεν έκαμεν ούτως εις ουδέν έθνος· ουδέ εγνώρισαν τας κρίσεις αυτού. Αλληλούϊα.
Amanahu avu'ava zama tro'ma huzmante'neana, ruga'a mopafi vahe'ma agri kasegema ontahi'naza vahera anara huozmante'ne. Ra Anumzamofona agi'a ahentesga hanune.

< Ψαλμοί 147 >