< Ψαλμοί 147 >

1 Αινείτε τον Κύριον· διότι είναι καλόν να ψάλλωμεν εις τον Θεόν ημών· διότι είναι τερπνόν, η αίνεσις πρέπουσα.
הללו-יה כי-טוב זמרה אלהינו-- כי-נעים נאוה תהלה
2 Ο Κύριος οικοδομεί την Ιερουσαλήμ· θέλει συνάξει τους διεσπαρμένους του Ισραήλ.
בונה ירושלם יהוה נדחי ישראל יכנס
3 Ιατρεύει τους συντετριμμένους την καρδίαν και δένει τας πληγάς αυτών.
הרפא לשבורי לב ומחבש לעצבותם
4 Αριθμεί τα πλήθη των άστρων· Καλεί τα πάντα ονομαστί.
מונה מספר לכוכבים לכלם שמות יקרא
5 Μέγας ο Κύριος ημών και μεγάλη η δύναμις αυτού· η σύνεσις αυτού αμέτρητος.
גדול אדונינו ורב-כח לתבונתו אין מספר
6 Ο Κύριος υψόνει τους πράους, τους δε ασεβείς ταπεινόνει έως εδάφους.
מעודד ענוים יהוה משפיל רשעים עדי-ארץ
7 Ψάλατε εις τον Κύριον ευχαριστούντες· ψαλμωδείτε εις τον Θεόν ημών εν κιθάρα·
ענו ליהוה בתודה זמרו לאלהינו בכנור
8 τον σκεπάζοντα τον ουρανόν με νεφέλας· τον ετοιμάζοντα βροχήν διά την γήν· τον αναδιδόντα χόρτον επί των ορέων·
המכסה שמים בעבים-- המכין לארץ מטר המצמיח הרים חציר
9 τον διδόντα εις τα κτήνη την τροφήν αυτών και εις τους νεοσσούς των κοράκων, οίτινες κράζουσι προς αυτόν.
נותן לבהמה לחמה לבני ערב אשר יקראו
10 Δεν χαίρει εις την δύναμιν του ίππου· δεν ηδύνεται εις τους πόδας του ανδρός.
לא בגבורת הסוס יחפץ לא-בשוקי האיש ירצה
11 Ο Κύριος ηδύνεται εις τους φοβουμένους αυτόν, εις τους ελπίζοντας επί το έλεος αυτού.
רוצה יהוה את-יראיו-- את-המיחלים לחסדו
12 Επαίνει, Ιερουσαλήμ, τον Κύριον· αίνει τον Θεόν σου, Σιών.
שבחי ירושלם את-יהוה הללי אלהיך ציון
13 Διότι ενεδυνάμωσε τους μοχλούς των πυλών σου· ηυλόγησε τους υιούς σου εν μέσω σου.
כי-חזק בריחי שעריך ברך בניך בקרבך
14 Βάλλει ειρήνην εις τα όριά σου· σε χορταίνει με το πάχος του σίτου.
השם-גבולך שלום חלב חטים ישביעך
15 Αποστέλλει το πρόσταγμα αυτού εις την γην, ο λόγος αυτού τρέχει ταχύτατα.
השלח אמרתו ארץ עד-מהרה ירוץ דברו
16 Δίδει χιόνα ως μαλλίον· διασπείρει την πάχνην ως στάκτην.
הנתן שלג כצמר כפור כאפר יפזר
17 Ρίπτει τον κρύσταλλον αυτού ως κομμάτια· έμπροσθεν του ψύχους αυτού τις δύναται να σταθή;
משליך קרחו כפתים לפני קרתו מי יעמד
18 Αποστέλλει τον λόγον αυτού και διαλύει αυτά· φυσά τον άνεμον αυτού, και τα ύδατα ρέουσιν.
ישלח דברו וימסם ישב רוחו יזלו-מים
19 Αναγγέλλει τον λόγον αυτού προς τον Ιακώβ, τα διατάγματα αυτού και τας κρίσεις αυτού προς τον Ισραήλ.
מגיד דברו ליעקב חקיו ומשפטיו לישראל
20 Δεν έκαμεν ούτως εις ουδέν έθνος· ουδέ εγνώρισαν τας κρίσεις αυτού. Αλληλούϊα.
לא עשה כן לכל-גוי-- ומשפטים בל-ידעום הללו-יה

< Ψαλμοί 147 >