Ψαλμοί 147
1 Αινείτε τον Κύριον· διότι είναι καλόν να ψάλλωμεν εις τον Θεόν ημών· διότι είναι τερπνόν, η αίνεσις πρέπουσα.
Praise the Lord, for it's good to sing praises to our God! Praise is wonderful and beautiful!
2 Ο Κύριος οικοδομεί την Ιερουσαλήμ· θέλει συνάξει τους διεσπαρμένους του Ισραήλ.
The Lord is rebuilding Jerusalem, gathering together the people of Israel who have been scattered.
3 Ιατρεύει τους συντετριμμένους την καρδίαν και δένει τας πληγάς αυτών.
He heals the broken-hearted, and bandages the wounded.
4 Αριθμεί τα πλήθη των άστρων· Καλεί τα πάντα ονομαστί.
He knows how many stars he made, and commands all of them by name.
5 Μέγας ο Κύριος ημών και μεγάλη η δύναμις αυτού· η σύνεσις αυτού αμέτρητος.
Our Lord is great! His power is immense! There's no limit to what he understands!
6 Ο Κύριος υψόνει τους πράους, τους δε ασεβείς ταπεινόνει έως εδάφους.
The Lord helps those who are bowed down to get up; but he grinds the wicked into the ground.
7 Ψάλατε εις τον Κύριον ευχαριστούντες· ψαλμωδείτε εις τον Θεόν ημών εν κιθάρα·
Sing thanks to the Lord! Sing praises to our God with a harp!
8 τον σκεπάζοντα τον ουρανόν με νεφέλας· τον ετοιμάζοντα βροχήν διά την γήν· τον αναδιδόντα χόρτον επί των ορέων·
He covers the sky with clouds to bring rain to the earth, and makes the grass grow on the hills.
9 τον διδόντα εις τα κτήνη την τροφήν αυτών και εις τους νεοσσούς των κοράκων, οίτινες κράζουσι προς αυτόν.
He gives food to the animals, and to the baby ravens when they call.
10 Δεν χαίρει εις την δύναμιν του ίππου· δεν ηδύνεται εις τους πόδας του ανδρός.
The Lord doesn't appreciate the strength of war-horses or value human power.
11 Ο Κύριος ηδύνεται εις τους φοβουμένους αυτόν, εις τους ελπίζοντας επί το έλεος αυτού.
What the Lord values are those who follow him, those who put their confidence in his trustworthy love.
12 Επαίνει, Ιερουσαλήμ, τον Κύριον· αίνει τον Θεόν σου, Σιών.
Jerusalem, praise the Lord! Zion, praise your God!
13 Διότι ενεδυνάμωσε τους μοχλούς των πυλών σου· ηυλόγησε τους υιούς σου εν μέσω σου.
He makes the bars on your city gates strong, and blesses your children around you.
14 Βάλλει ειρήνην εις τα όριά σου· σε χορταίνει με το πάχος του σίτου.
He keeps the borders of your land safe from attack; he provides you with plenty of the finest wheat.
15 Αποστέλλει το πρόσταγμα αυτού εις την γην, ο λόγος αυτού τρέχει ταχύτατα.
He sends his commands around the world—they're quickly implemented.
16 Δίδει χιόνα ως μαλλίον· διασπείρει την πάχνην ως στάκτην.
He sends snow as white as wool, and scatters frost like ashes.
17 Ρίπτει τον κρύσταλλον αυτού ως κομμάτια· έμπροσθεν του ψύχους αυτού τις δύναται να σταθή;
He throws hail like stones. Who can stand the cold he sends?
18 Αποστέλλει τον λόγον αυτού και διαλύει αυτά· φυσά τον άνεμον αυτού, και τα ύδατα ρέουσιν.
Then he sends out his command and it melts; he blows on it and the water flows.
19 Αναγγέλλει τον λόγον αυτού προς τον Ιακώβ, τα διατάγματα αυτού και τας κρίσεις αυτού προς τον Ισραήλ.
He proclaims his word to Jacob; his rules and laws to Israel.
20 Δεν έκαμεν ούτως εις ουδέν έθνος· ουδέ εγνώρισαν τας κρίσεις αυτού. Αλληλούϊα.
He has not done this for any other nation—they don't know his laws. Praise the Lord!
