Ψαλμοί 147
1 Αινείτε τον Κύριον· διότι είναι καλόν να ψάλλωμεν εις τον Θεόν ημών· διότι είναι τερπνόν, η αίνεσις πρέπουσα.
Hallelujah! How good it is to sing praises to our God, how pleasant and lovely to praise Him!
2 Ο Κύριος οικοδομεί την Ιερουσαλήμ· θέλει συνάξει τους διεσπαρμένους του Ισραήλ.
The LORD builds up Jerusalem; He gathers the exiles of Israel.
3 Ιατρεύει τους συντετριμμένους την καρδίαν και δένει τας πληγάς αυτών.
He heals the brokenhearted and binds up their wounds.
4 Αριθμεί τα πλήθη των άστρων· Καλεί τα πάντα ονομαστί.
He determines the number of the stars; He calls them each by name.
5 Μέγας ο Κύριος ημών και μεγάλη η δύναμις αυτού· η σύνεσις αυτού αμέτρητος.
Great is our Lord, and mighty in power; His understanding has no limit.
6 Ο Κύριος υψόνει τους πράους, τους δε ασεβείς ταπεινόνει έως εδάφους.
The LORD sustains the humble, but casts the wicked to the ground.
7 Ψάλατε εις τον Κύριον ευχαριστούντες· ψαλμωδείτε εις τον Θεόν ημών εν κιθάρα·
Sing to the LORD with thanksgiving; make music on the harp to our God,
8 τον σκεπάζοντα τον ουρανόν με νεφέλας· τον ετοιμάζοντα βροχήν διά την γήν· τον αναδιδόντα χόρτον επί των ορέων·
who covers the sky with clouds, who prepares rain for the earth, who makes grass to grow on the hills.
9 τον διδόντα εις τα κτήνη την τροφήν αυτών και εις τους νεοσσούς των κοράκων, οίτινες κράζουσι προς αυτόν.
He provides food for the animals, and for the young ravens when they call.
10 Δεν χαίρει εις την δύναμιν του ίππου· δεν ηδύνεται εις τους πόδας του ανδρός.
He does not delight in the strength of the horse; He takes no pleasure in the legpower of the man.
11 Ο Κύριος ηδύνεται εις τους φοβουμένους αυτόν, εις τους ελπίζοντας επί το έλεος αυτού.
The LORD is pleased with those who fear Him, who hope in His loving devotion.
12 Επαίνει, Ιερουσαλήμ, τον Κύριον· αίνει τον Θεόν σου, Σιών.
Exalt the LORD, O Jerusalem; praise your God, O Zion!
13 Διότι ενεδυνάμωσε τους μοχλούς των πυλών σου· ηυλόγησε τους υιούς σου εν μέσω σου.
For He strengthens the bars of your gates and blesses the children within you.
14 Βάλλει ειρήνην εις τα όριά σου· σε χορταίνει με το πάχος του σίτου.
He makes peace at your borders; He fills you with the finest wheat.
15 Αποστέλλει το πρόσταγμα αυτού εις την γην, ο λόγος αυτού τρέχει ταχύτατα.
He sends forth His command to the earth; His word runs swiftly.
16 Δίδει χιόνα ως μαλλίον· διασπείρει την πάχνην ως στάκτην.
He spreads the snow like wool; He scatters the frost like ashes;
17 Ρίπτει τον κρύσταλλον αυτού ως κομμάτια· έμπροσθεν του ψύχους αυτού τις δύναται να σταθή;
He casts forth His hail like pebbles. Who can withstand His icy blast?
18 Αποστέλλει τον λόγον αυτού και διαλύει αυτά· φυσά τον άνεμον αυτού, και τα ύδατα ρέουσιν.
He sends forth His word and melts them; He unleashes His winds, and the waters flow.
19 Αναγγέλλει τον λόγον αυτού προς τον Ιακώβ, τα διατάγματα αυτού και τας κρίσεις αυτού προς τον Ισραήλ.
He declares His word to Jacob, His statutes and judgments to Israel.
20 Δεν έκαμεν ούτως εις ουδέν έθνος· ουδέ εγνώρισαν τας κρίσεις αυτού. Αλληλούϊα.
He has done this for no other nation; they do not know His judgments. Hallelujah!
