Ψαλμοί 147
1 Αινείτε τον Κύριον· διότι είναι καλόν να ψάλλωμεν εις τον Θεόν ημών· διότι είναι τερπνόν, η αίνεσις πρέπουσα.
Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, lovsang sømmer sig.
2 Ο Κύριος οικοδομεί την Ιερουσαλήμ· θέλει συνάξει τους διεσπαρμένους του Ισραήλ.
Herren bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,
3 Ιατρεύει τους συντετριμμένους την καρδίαν και δένει τας πληγάς αυτών.
han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Sår;
4 Αριθμεί τα πλήθη των άστρων· Καλεί τα πάντα ονομαστί.
han fastsætter Stjemernes Tal og giver dem alle Navn.
5 Μέγας ο Κύριος ημών και μεγάλη η δύναμις αυτού· η σύνεσις αυτού αμέτρητος.
Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Mål;
6 Ο Κύριος υψόνει τους πράους, τους δε ασεβείς ταπεινόνει έως εδάφους.
HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.
7 Ψάλατε εις τον Κύριον ευχαριστούντες· ψαλμωδείτε εις τον Θεόν ημών εν κιθάρα·
Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud på Citer!
8 τον σκεπάζοντα τον ουρανόν με νεφέλας· τον ετοιμάζοντα βροχήν διά την γήν· τον αναδιδόντα χόρτον επί των ορέων·
Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem på Bjergene og Urter til Menneskers Brug;
9 τον διδόντα εις τα κτήνη την τροφήν αυτών και εις τους νεοσσούς των κοράκων, οίτινες κράζουσι προς αυτόν.
Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;
10 Δεν χαίρει εις την δύναμιν του ίππου· δεν ηδύνεται εις τους πόδας του ανδρός.
hans Hu står ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;
11 Ο Κύριος ηδύνεται εις τους φοβουμένους αυτόν, εις τους ελπίζοντας επί το έλεος αυτού.
HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier på hans Miskundhed.
12 Επαίνει, Ιερουσαλήμ, τον Κύριον· αίνει τον Θεόν σου, Σιών.
Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!
13 Διότι ενεδυνάμωσε τους μοχλούς των πυλών σου· ηυλόγησε τους υιούς σου εν μέσω σου.
Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;
14 Βάλλει ειρήνην εις τα όριά σου· σε χορταίνει με το πάχος του σίτου.
dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;
15 Αποστέλλει το πρόσταγμα αυτού εις την γην, ο λόγος αυτού τρέχει ταχύτατα.
han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,
16 Δίδει χιόνα ως μαλλίον· διασπείρει την πάχνην ως στάκτην.
han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,
17 Ρίπτει τον κρύσταλλον αυτού ως κομμάτια· έμπροσθεν του ψύχους αυτού τις δύναται να σταθή;
som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;
18 Αποστέλλει τον λόγον αυτού και διαλύει αυτά· φυσά τον άνεμον αυτού, και τα ύδατα ρέουσιν.
han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, når han rejser sit Vejr.
19 Αναγγέλλει τον λόγον αυτού προς τον Ιακώβ, τα διατάγματα αυτού και τας κρίσεις αυτού προς τον Ισραήλ.
Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.
20 Δεν έκαμεν ούτως εις ουδέν έθνος· ουδέ εγνώρισαν τας κρίσεις αυτού. Αλληλούϊα.
Så gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!
