Ψαλμοί 146

1 Αινείτε τον Κύριον. Αίνει, η ψυχή μου, τον Κύριον.

Хвали, душо моја, Господа.

2 Θέλω αινεί τον Κύριον ενόσω ζώ· θέλω ψαλμωδεί εις τον Θεόν μου ενόσω υπάρχω.

Хвалићу Господа за живота свог, певаћу Богу свом док ме је год.

3 Μη πεποίθατε επ' άρχοντας, επί υιόν ανθρώπου, εκ του οποίου δεν είναι σωτηρία.

Не уздајте се у кнезове, у сина човечијег, у ког нема помоћи.

4 Το πνεύμα αυτού εξέρχεται· αυτός επιστρέφει εις την γην αυτού· εν εκείνη τη ημέρα οι διαλογισμοί αυτού αφανίζονται.

Изиђе из њега дух, и врати се у земљу своју: тај дан пропадну све помисли његове.

5 Μακάριος εκείνος, του οποίου βοηθός είναι ο Θεός του Ιακώβ· του οποίου η ελπίς είναι επί Κύριον τον Θεόν αυτού·

Благо ономе, коме је помоћник Бог Јаковљев, коме је надање у Господу, Богу његовом,

6 τον ποιήσαντα τον ουρανόν και την γην, την θάλασσαν και πάντα τα εν αυτοίς· τον φυλάττοντα αλήθειαν εις τον αιώνα·

Који је створио небо и земљу, море и све што је у њима; који држи веру увек,

7 τον ποιούντα κρίσιν εις τους αδικουμένους· τον διδόντα τροφήν εις τους πεινώντας. Ο Κύριος ελευθερόνει τους δεσμίους.

Чини суд онима којима се чини криво; даје храну гладнима. Господ дреши свезане,

8 Ο Κύριος ανοίγει τους οφθαλμούς των τυφλών· ο Κύριος ανορθοί τους κεκυρτωμένους· ο Κύριος αγαπά τους δικαίους·

Господ отвара очи слепцима, подиже оборене, Господ љуби праведнике.

9 ο Κύριος διαφυλάττει τους ξένους· υπερασπίζεται τον ορφανόν και την χήραν, την δε οδόν των αμαρτωλών καταστρέφει.

Господ чува дошљаке, помаже сироти и удовици; а пут безбожнички превраћа.

10 Ο Κύριος θέλει βασιλεύει εις τον αιώνα· ο Θεός σου, Σιών, εις γενεάν και γενεάν. Αλληλούϊα.

Господ је цар довека, Бог твој, Сионе, од колена до колена. Алилуја.