< Ψαλμοί 145 >

1 «Αίνεσις του Δαβίδ.» Θέλω σε υψόνει, Θεέ μου, βασιλεύ· και θέλω ευλογεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.
Salmo di lode. Di Davide. Io t’esalterò, o mio Dio, mio Re, benedirò il tuo nome in sempiterno.
2 Καθ' εκάστην ημέραν θέλω σε ευλογεί· και θέλω αινεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.
Ogni giorno ti benedirò e loderò il tuo nome in sempiterno.
3 Μέγας ο Κύριος και αξιΰμνητος σφόδρα· και η μεγαλωσύνη αυτού ανεξιχνίαστος.
L’Eterno è grande e degno di somma lode, e la sua grandezza non si può investigare.
4 Γενεά εις γενεάν θέλει επαινεί τα έργα σου, και τα μεγαλείά σου θέλουσι διηγείσθαι.
Un’età dirà all’altra le lodi delle tue opere, e farà conoscer le tue gesta.
5 Θέλω λαλεί περί της ενδόξου μεγαλοπρεπείας της μεγαλειότητός σου και περί των θαυμαστών έργων σου·
Io mediterò sul glorioso splendore della tua maestà e sulle tue opere maravigliose.
6 και θέλουσι λέγει την δύναμιν των φοβερών σου κατορθωμάτων, και θέλω διηγείσθαι την μεγαλωσύνην σου·
E gli uomini diranno la potenza dei tuoi atti tremendi, e io racconterò la tua grandezza.
7 Θέλουσι διαδίδει την μνήμην του πλήθους της αγαθότητός σου, και θέλουσιν αλαλάξει την δικαιοσύνην σου.
Essi proclameranno il ricordo della tua gran bontà, e canteranno con giubilo la tua giustizia.
8 Ελεήμων και οικτίρμων ο Κύριος· μακρόθυμος και πολυέλεος.
L’Eterno è misericordioso e pieno di compassione, lento all’ira e di gran benignità.
9 Αγαθός ο Κύριος προς πάντας· και οι οικτιρμοί αυτού επί πάντα τα ποιήματα αυτού.
L’Eterno è buono verso tutti, e le sue compassioni s’estendono a tutte le sue opere.
10 Πάντα τα ποιήματά σου, Κύριε, θέλουσι σε αινεί· και οι όσιοί σου θέλουσι σε ευλογεί.
Tutte le tue opere ti celebreranno, o Eterno, e i tuoi fedeli ti benediranno.
11 Την δόξαν της βασιλείας σου θέλουσι κηρύττει και θέλουσι διηγείσθαι το μεγαλείόν σου·
Diranno la gloria del tuo regno, e narreranno la tua potenza
12 διά να γνωστοποιήσωσιν εις τους υιούς των ανθρώπων τα μεγαλεία αυτού, και την δόξαν της μεγαλοπρεπείας της βασιλείας αυτού.
per far note ai figliuoli degli uomini le tue gesta e la gloria della maestà del tuo regno.
13 Η βασιλεία σου βασιλεία πάντων των αιώνων, και η δεσποτεία σου εν πάση γενεά και γενεά.
Il tuo regno è un regno eterno, e la tua signoria dura per ogni età.
14 Ο Κύριος υποστηρίζει πάντας τους πίπτοντας και ανορθοί πάντας τους κεκυρτωμένους.
L’Eterno sostiene tutti quelli che cadono e rialza tutti quelli che son depressi.
15 Οι οφθαλμοί πάντων αποβλέπουσι προς σέ· και συ δίδεις εις αυτούς την τροφήν αυτών εν καιρώ.
Gli occhi di tutti sono intenti verso di te, e tu dài loro il loro cibo a suo tempo.
16 Ανοίγεις την χείρα σου και χορταίνεις την επιθυμίαν παντός ζώντος.
Tu apri la tua mano, e sazi il desiderio di tutto ciò che vive.
17 Δίκαιος ο Κύριος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού και αγαθός εν πάσι τοις έργοις αυτού.
L’Eterno è giusto in tutte le sue vie e benigno in tutte le sue opere.
18 Ο Κύριος είναι πλησίον πάντων των επικαλουμένων αυτόν· πάντων των επικαλουμένων αυτόν εν αληθεία.
L’Eterno è presso a tutti quelli che lo invocano, a tutti quelli che lo invocano in verità.
19 Εκπληροί την επιθυμίαν των φοβουμένων αυτόν, και της κραυγής αυτών εισακούει και σώζει αυτούς.
Egli adempie il desiderio di quelli che lo temono, ode il loro grido, e li salva.
20 Ο Κύριος φυλάττει πάντας τους αγαπώντας αυτόν· θέλει δε εξολοθρεύσει πάντας τους ασεβείς.
L’Eterno guarda tutti quelli che l’amano, ma distruggerà tutti gli empi.
21 Το στόμα μου θέλει λαλεί την αίνεσιν του Κυρίου· και πάσα σαρξ ας ευλογή το όνομα το άγιον αυτού εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.
La mia bocca proclamerà la lode dell’Eterno, e ogni carne benedirà il nome della sua santità, in sempiterno.

< Ψαλμοί 145 >