< Ψαλμοί 145 >
1 «Αίνεσις του Δαβίδ.» Θέλω σε υψόνει, Θεέ μου, βασιλεύ· και θέλω ευλογεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.
Louange de David. Je t’exalterai, mon Dieu, ô Roi! et je bénirai ton nom à toujours et à perpétuité.
2 Καθ' εκάστην ημέραν θέλω σε ευλογεί· και θέλω αινεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.
Je te bénirai chaque jour, et je louerai ton nom à toujours et à perpétuité.
3 Μέγας ο Κύριος και αξιΰμνητος σφόδρα· και η μεγαλωσύνη αυτού ανεξιχνίαστος.
L’Éternel est grand et fort digne de louange; et sa grandeur est insondable.
4 Γενεά εις γενεάν θέλει επαινεί τα έργα σου, και τα μεγαλείά σου θέλουσι διηγείσθαι.
Une génération célébrera tes œuvres auprès de l’autre génération, et elles raconteront tes actes puissants.
5 Θέλω λαλεί περί της ενδόξου μεγαλοπρεπείας της μεγαλειότητός σου και περί των θαυμαστών έργων σου·
Je parlerai de la magnificence glorieuse de ta majesté, et de tes actes merveilleux.
6 και θέλουσι λέγει την δύναμιν των φοβερών σου κατορθωμάτων, και θέλω διηγείσθαι την μεγαλωσύνην σου·
Et ils diront la force de tes actes terribles, et [moi], je déclarerai tes grands faits.
7 Θέλουσι διαδίδει την μνήμην του πλήθους της αγαθότητός σου, και θέλουσιν αλαλάξει την δικαιοσύνην σου.
Ils feront jaillir la mémoire de ta grande bonté, et ils chanteront hautement ta justice.
8 Ελεήμων και οικτίρμων ο Κύριος· μακρόθυμος και πολυέλεος.
L’Éternel est plein de grâce et miséricordieux, lent à la colère, et grand en bonté.
9 Αγαθός ο Κύριος προς πάντας· και οι οικτιρμοί αυτού επί πάντα τα ποιήματα αυτού.
L’Éternel est bon envers tous, et ses compassions sont sur toutes ses œuvres.
10 Πάντα τα ποιήματά σου, Κύριε, θέλουσι σε αινεί· και οι όσιοί σου θέλουσι σε ευλογεί.
Toutes tes œuvres te célébreront, ô Éternel! et tes saints te béniront;
11 Την δόξαν της βασιλείας σου θέλουσι κηρύττει και θέλουσι διηγείσθαι το μεγαλείόν σου·
Ils parleront de la gloire de ton royaume, et ils diront ta puissance,
12 διά να γνωστοποιήσωσιν εις τους υιούς των ανθρώπων τα μεγαλεία αυτού, και την δόξαν της μεγαλοπρεπείας της βασιλείας αυτού.
Afin de faire connaître aux fils de l’homme ses actes puissants et la magnificence glorieuse de son royaume.
13 Η βασιλεία σου βασιλεία πάντων των αιώνων, και η δεσποτεία σου εν πάση γενεά και γενεά.
Ton royaume est un royaume de tous les siècles, et ta domination est de toutes les générations.
14 Ο Κύριος υποστηρίζει πάντας τους πίπτοντας και ανορθοί πάντας τους κεκυρτωμένους.
L’Éternel soutient tous ceux qui tombent, et relève tous ceux qui sont courbés.
15 Οι οφθαλμοί πάντων αποβλέπουσι προς σέ· και συ δίδεις εις αυτούς την τροφήν αυτών εν καιρώ.
Les yeux de tous s’attendent à toi, et tu leur donnes leur nourriture en son temps.
16 Ανοίγεις την χείρα σου και χορταίνεις την επιθυμίαν παντός ζώντος.
Tu ouvres ta main, et tu rassasies à souhait tout ce qui a vie.
17 Δίκαιος ο Κύριος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού και αγαθός εν πάσι τοις έργοις αυτού.
L’Éternel est juste dans toutes ses voies, et bon dans toutes ses œuvres.
18 Ο Κύριος είναι πλησίον πάντων των επικαλουμένων αυτόν· πάντων των επικαλουμένων αυτόν εν αληθεία.
L’Éternel est près de tous ceux qui l’invoquent, de tous ceux qui l’invoquent en vérité.
19 Εκπληροί την επιθυμίαν των φοβουμένων αυτόν, και της κραυγής αυτών εισακούει και σώζει αυτούς.
Il accomplit le souhait de ceux qui le craignent: il entend leur cri, et les sauve.
20 Ο Κύριος φυλάττει πάντας τους αγαπώντας αυτόν· θέλει δε εξολοθρεύσει πάντας τους ασεβείς.
L’Éternel garde tous ceux qui l’aiment, et il extermine tous les méchants.
21 Το στόμα μου θέλει λαλεί την αίνεσιν του Κυρίου· και πάσα σαρξ ας ευλογή το όνομα το άγιον αυτού εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.
Ma bouche dira la louange de l’Éternel; et que toute chair bénisse son saint nom, à toujours et à perpétuité.