< Ψαλμοί 145 >

1 «Αίνεσις του Δαβίδ.» Θέλω σε υψόνει, Θεέ μου, βασιλεύ· και θέλω ευλογεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.
David’s [Psalm] of praise. I will extol thee, my God, O king; and I will bless thy name for ever and ever.
2 Καθ' εκάστην ημέραν θέλω σε ευλογεί· και θέλω αινεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.
Every day will I bless thee; and I will praise thy name for ever and ever.
3 Μέγας ο Κύριος και αξιΰμνητος σφόδρα· και η μεγαλωσύνη αυτού ανεξιχνίαστος.
Great [is] the LORD, and greatly to be praised; and his greatness [is] unsearchable.
4 Γενεά εις γενεάν θέλει επαινεί τα έργα σου, και τα μεγαλείά σου θέλουσι διηγείσθαι.
One generation shall praise thy works to another, and shall declare thy mighty acts.
5 Θέλω λαλεί περί της ενδόξου μεγαλοπρεπείας της μεγαλειότητός σου και περί των θαυμαστών έργων σου·
I will speak of the glorious honour of thy majesty, and of thy wondrous works.
6 και θέλουσι λέγει την δύναμιν των φοβερών σου κατορθωμάτων, και θέλω διηγείσθαι την μεγαλωσύνην σου·
And [men] shall speak of the might of thy terrible acts: and I will declare thy greatness.
7 Θέλουσι διαδίδει την μνήμην του πλήθους της αγαθότητός σου, και θέλουσιν αλαλάξει την δικαιοσύνην σου.
They shall abundantly utter the memory of thy great goodness, and shall sing of thy righteousness.
8 Ελεήμων και οικτίρμων ο Κύριος· μακρόθυμος και πολυέλεος.
The LORD [is] gracious, and full of compassion; slow to anger, and of great mercy.
9 Αγαθός ο Κύριος προς πάντας· και οι οικτιρμοί αυτού επί πάντα τα ποιήματα αυτού.
The LORD [is] good to all: and his tender mercies [are] over all his works.
10 Πάντα τα ποιήματά σου, Κύριε, θέλουσι σε αινεί· και οι όσιοί σου θέλουσι σε ευλογεί.
All thy works shall praise thee, O LORD; and thy saints shall bless thee.
11 Την δόξαν της βασιλείας σου θέλουσι κηρύττει και θέλουσι διηγείσθαι το μεγαλείόν σου·
They shall speak of the glory of thy kingdom, and talk of thy power;
12 διά να γνωστοποιήσωσιν εις τους υιούς των ανθρώπων τα μεγαλεία αυτού, και την δόξαν της μεγαλοπρεπείας της βασιλείας αυτού.
To make known to the sons of men his mighty acts, and the glorious majesty of his kingdom.
13 Η βασιλεία σου βασιλεία πάντων των αιώνων, και η δεσποτεία σου εν πάση γενεά και γενεά.
Thy kingdom [is] an everlasting kingdom, and thy dominion [endureth] throughout all generations.
14 Ο Κύριος υποστηρίζει πάντας τους πίπτοντας και ανορθοί πάντας τους κεκυρτωμένους.
The LORD upholdeth all that fall, and raiseth up all [those that be] bowed down.
15 Οι οφθαλμοί πάντων αποβλέπουσι προς σέ· και συ δίδεις εις αυτούς την τροφήν αυτών εν καιρώ.
The eyes of all wait upon thee; and thou givest them their meat in due season.
16 Ανοίγεις την χείρα σου και χορταίνεις την επιθυμίαν παντός ζώντος.
Thou openest thine hand, and satisfiest the desire of every living thing.
17 Δίκαιος ο Κύριος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού και αγαθός εν πάσι τοις έργοις αυτού.
The LORD [is] righteous in all his ways, and holy in all his works.
18 Ο Κύριος είναι πλησίον πάντων των επικαλουμένων αυτόν· πάντων των επικαλουμένων αυτόν εν αληθεία.
The LORD [is] nigh unto all them that call upon him, to all that call upon him in truth.
19 Εκπληροί την επιθυμίαν των φοβουμένων αυτόν, και της κραυγής αυτών εισακούει και σώζει αυτούς.
He will fulfil the desire of them that fear him: he also will hear their cry, and will save them.
20 Ο Κύριος φυλάττει πάντας τους αγαπώντας αυτόν· θέλει δε εξολοθρεύσει πάντας τους ασεβείς.
The LORD preserveth all them that love him: but all the wicked will he destroy.
21 Το στόμα μου θέλει λαλεί την αίνεσιν του Κυρίου· και πάσα σαρξ ας ευλογή το όνομα το άγιον αυτού εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.
My mouth shall speak the praise of the LORD: and let all flesh bless his holy name for ever and ever.

< Ψαλμοί 145 >