Ψαλμοί 144
1 «Ψαλμός του Δαβίδ.» Ευλογητός ο Κύριος, το φρούριόν μου, ο διδάσκων τας χείρας μου εις πόλεμον, τους δακτύλους μου εις μάχην·
大卫的诗。 耶和华—我的磐石是应当称颂的！ 他教导我的手争战， 教导我的指头打仗。
2 το έλεός μου και το οχύρωμά μου, το υψηλόν καταφύγιόν μου και ο ελευθερωτής μου· η ασπίς μου, επί τον οποίον ήλπισα, όστις υποτάσσει τον λαόν μου υπ' εμέ.
他是我慈爱的主，我的山寨， 我的高台，我的救主， 我的盾牌，是我所投靠的； 他使我的百姓服在我以下。
3 Κύριε, τι είναι ο άνθρωπος, και γνωρίζεις αυτόν; ή ο υιός του ανθρώπου, και συλλογίζεσαι αυτόν;
耶和华啊，人算什么，你竟认识他！ 世人算什么，你竟顾念他！
4 Ο άνθρωπος ομοιάζει την ματαιότητα· αι ημέραι αυτού είναι ως σκιά παρερχομένη.
人好像一口气； 他的年日如同影儿快快过去。
5 Κύριε, κλίνον τους ουρανούς σου και κατάβηθι· έγγισον τα όρη, και θέλουσι καπνίσει.
耶和华啊，求你使天下垂，亲自降临， 摸山，山就冒烟。
6 Άστραψον αστραπήν, και θέλεις διασκορπίσει αυτούς· ρίψον τα βέλη σου, και θέλεις εξολοθρεύσει αυτούς.
求你发出闪电，使他们四散， 射出你的箭，使他们扰乱。
7 Εξαπόστειλον την χείρα σου εξ ύψους· λύτρωσόν με και ελευθέρωσόν με εξ υδάτων πολλών, εκ χειρός των υιών του αλλοτρίου,
求你从上伸手救拔我， 救我出离大水， 救我脱离外邦人的手。
8 των οποίων το στόμα λαλεί ματαιότητα, και η δεξιά αυτών είναι δεξιά ψεύδους.
他们的口说谎话； 他们的右手起假誓。
9 Θεέ, ωδήν νέαν θέλω ψάλλει εις σέ· εν ψαλτηρίω δεκαχόρδω θέλω ψαλμωδεί εις σέ·
神啊，我要向你唱新歌， 用十弦瑟向你歌颂。
10 τον διδόντα σωτηρίαν εις τους βασιλείς· τον λυτρόνοντα Δαβίδ τον δούλον αυτού από ρομφαίας πονηράς.
你是那拯救君王的； 你是那救仆人大卫脱离害命之刀的。
11 Λύτρωσόν με και ελευθέρωσόν με από χειρός των υιών του αλλοτρίου, των οποίων το στόμα λαλεί ματαιότητα, και η δεξιά αυτών είναι δεξιά ψεύδους·
求你救拔我， 救我脱离外邦人的手。 他们的口说谎话； 他们的右手起假誓。
12 διά να ήναι οι υιοί ημών ως νεόφυτα, αυξάνοντες εις την νεότητα αυτών· αι θυγατέρες ημών ως ακρογωνιαίοι λίθοι τετορνευμένοι προς στολισμόν παλατίου·
我们的儿子从幼年好像树栽子长大； 我们的女儿如同殿角石， 是按建宫的样式凿成的。
13 Αι αποθήκαι ημών πλήρεις, ώστε να δίδωσι παν είδος τροφής· τα πρόβατα ημών πληθυνόμενα εις χιλιάδας και μυριάδας εν τοις αγροίς ημών·
我们的仓盈满，能出各样的粮食； 我们的羊在田间孳生千万。
14 οι βόες ημών πολύτοκοι· να μη υπάρχη μήτε έφοδος εχθρών μήτε εξόρμησις, μηδέ κραυγή εν ταις πλατείαις ημών.
我们的牛驮着满驮， 没有人闯进来抢夺， 也没有人出去争战； 我们的街市上也没有哭号的声音。
15 Μακάριος ο λαός, όστις ευρίσκεται εν τοιαύτη καταστάσει μακάριος ο λαός, του οποίου ο Κύριος είναι ο Θεός αυτού.
遇见这光景的百姓便为有福！ 有耶和华为他们的 神，这百姓便为有福！
