< Ψαλμοί 140 >

1 «Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός του Δαβίδ.» Ελευθέρωσόν με, Κύριε, από ανθρώπου πονηρού· λύτρωσόν με από ανθρώπου αδίκου·
Katoeng kruek zaehoikung hanah. David ih Saam laa. Aw Angraeng, kahoih ai kami khae hoiah na pahlong ah; poeksae kami ih ban thung hoiah na pakaa ah;
2 Οίτινες διαλογίζονται πονηρά εν τη καρδία· όλην την ημέραν παρατάττονται εις πολέμους.
nihcae loe sethaih khue to poek o; ni thoekkruek misatuk hanah amkhueng o.
3 Ηκόνησαν την γλώσσαν αυτών ως όφεως· φαρμάκιον ασπίδος είναι υπό τα χείλη αυτών. Διάψαλμα.
Nihcae loe palai to pahui palai baktiah taak o; nihcae ih pahni thungah pahui sae kasoe tui to oh. (Selah)
4 Φύλαξόν με, Κύριε, από χειρών ασεβούς· λύτρωσόν με από ανθρώπου αδίκου· οίτινες εμηχανεύθησαν να υποσκελίσωσι τα διαβήματά μου.
Aw Angraeng, kasae kaminawk ih ban thung hoiah na pakaa ah; poeksae kami ih ban thung hoiah na pakaa ah; nihcae loe ka khok tangkan amthaeksak hanah poek o.
5 Οι υπερήφανοι έκρυψαν κατ' εμού παγίδα, και με σχοινία ήπλωσαν δίκτυα εις την διάβασίν μου· έστησαν δι' εμέ βρόχια. Διάψαλμα.
Amoek kaminawk mah kai hanah tamquta hoi thaang ang patung pae o moe, qui to payang o; ka caehhaih loklam ah palok payang o moe, dongh patung o. (Selah)
6 Είπα προς τον Κύριον, Συ είσαι ο Θεός μου· ακροάσθητι, Κύριε, της φωνής των δεήσεών μου.
Angraeng khaeah, nang loe kai ih Sithaw ah na oh, tiah ka thuih; Aw Angraeng, tahmen kang hnikhaih hae tahngai ah.
7 Κύριε Θεέ, η δύναμις της σωτηρίας μου, συ περιεσκέπασας την κεφαλήν μου εν ημέρα πολέμου.
Aw Angraeng Sithaw, thacak kai akrangkung, misatukhaih niah ka lu hae nang khuk pae boeh.
8 Μη δώσης, Κύριε, εις τον ασεβή τας επιθυμίας αυτού· μη αφήσης να εκτελεσθή ο στοχασμός αυτού, μήποτε υψωθώσι. Διάψαλμα.
Aw Angraeng, kasae kaminawk koehhaih to paek hmah; nihcae poekhaih doeh koepsak hmah, to tih ai nahaeloe nihcae loe amoek o moeng tih. (Selah)
9 Η πονηρία των χειλέων των περικυκλούντων με ας σκεπάση την κεφαλήν αυτών.
Kai takui kaminawk ih lu loe, angmacae pahni hoi thuih ih sethaih mah khuk nasoe.
10 Άνθρακες πεπυρακτωμένοι ας πέσωσιν επ' αυτούς· ας ριφθώσιν εις το πυρ, εις λάκκους βαθείς, διά να μη εγερθώσι πλέον.
Nihcae nuiah hmai kamngaeh to krah nasoe; nihcae angthawk o let han ai ah, kangqong hmai thungah, tangqom kathuk thungah va o nasoe.
11 Άνθρωπος κακόγλωσσος ας μη στερεωθή επί της γής· η κακία θέλει καταδιώξει τον άδικον άνθρωπον, εωσού απολέση αυτόν.
Sethaih lok thui thaih kami loe prae thungah om hmah nasoe; to baktih poeksae kami loe a hnukah sethaih mah patom nasoe.
12 Εξεύρω ότι ο Κύριος θέλει κάμει την κρίσιν του τεθλιμμένου και την δίκην των πτωχών.
Patangkhang kami to Angraeng mah khetzawn, amtang kami to toenghaih hoiah lok a caek.
13 Βεβαίως οι δίκαιοι θέλουσι δοξολογεί το όνομά σου· οι ευθείς θέλουσι κατοικεί έμπροσθεν του προσώπου σου.
Tangtang ni katoeng kaminawk mah loe na hmin to saphaw o tih; poektoeng kaminawk loe na hmaa ah om o tih.

< Ψαλμοί 140 >