Ψαλμοί 136
1 Δοξολογείτε τον Κύριον, διότι είναι αγαθός, διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
(Der Chor der Priester: ) / — (Der Chor der Gemeinde: ) / Dankt Jahwe, denn er ist gütig. / — Denn ewig währet seine Huld!
2 Δοξολογείτε τον Θεόν των θεών· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
Dankt dem Gott der Götter. / — Denn ewig währet seine Huld!
3 Δοξολογείτε τον Κύριον των κυρίων· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
Dankt dem Herrn der Herren. / — Denn ewig währet seine Huld!
4 Τον μόνον ποιούντα θαυμάσια μεγάλα· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
(Dankt) dem, der allein große Wunder tut. / — Denn ewig währet seine Huld!
5 Τον ποιήσαντα τους ουρανούς εν συνέσει· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
(Dankt) dem, der die Himmel mit Weisheit erschaffen. / — Denn ewig währet seine Huld!
6 Τον στερεώσαντα την γην επί των υδάτων· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
(Dankt) dem, der die Erde über die Wasser ausgebreitet. / — Denn ewig währet seine Huld!
7 Τον ποιήσαντα τους φωστήρας τους μεγάλους· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
(Dankt) dem, der große Lichter erschaffen: / — Denn ewig währet seine Huld!
8 τον ήλιον, διά να εξουσιάζη επί της ημέρας· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
Die Sonne, um den Tag zu beherrschen, / — Denn ewig währet seine Huld!
9 την σελήνην και τους αστέρας, διά να εξουσιάζωσιν επί της νυκτός· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
Den Mond und die Sterne, um die Nacht zu beherrschen. / — Denn ewig währet seine Huld!
10 Τον πατάξαντα την Αίγυπτον εις τα πρωτότοκα αυτής· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
(Dankt) dem, der die Ägypter schlug an ihren Erstgebornen / — Denn ewig währet seine Huld!
11 και εξαγαγόντα τον Ισραήλ εκ μέσου αυτής· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
Und Israel aus dem Lande führte / — Denn ewig währet seine Huld!
12 Εν χειρί κραταιά και εν βραχίονι ηπλωμένω· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
Mit starker Hand und ausgerecktem Arm. / — Denn ewig währet seine Huld!
13 Τον διαιρέσαντα την Ερυθράν θάλασσαν εις δύο μέρη· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
(Dankt) dem, der das Schilfmeer in zwei Teile spaltete / — Denn ewig währet seine Huld!
14 και διαβιβάσαντα τον Ισραήλ διά μέσου αυτής· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
Und Israel hindurchziehen ließ, / — Denn ewig währet seine Huld!
15 και καταστρέψαντα τον Φαραώ και το στράτευμα αυτού εν τη Ερυθρά θαλάσση· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
Doch Pharao und sein Heer ins Schilfmeer trieb. / — Denn ewig währet seine Huld!
16 Τον οδηγήσαντα τον λαόν αυτού εν τη ερήμω· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
(Dankt) dem, der sein Volk in der Wüste führte. / — Denn ewig währet seine Huld!
17 Τον πατάξαντα βασιλείς μεγάλους· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
(Dankt) dem, der mächtige Könige schlug / — Denn ewig währet seine Huld!
18 και αποκτείναντα βασιλείς κραταιούς· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
Und stolze Könige tötete: / — Denn ewig währet seine Huld!
19 τον Σηών, βασιλέα των Αμορραίων· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
Sihon, der Amoriter König, / — Denn ewig währet seine Huld!
20 και τον Ωγ βασιλέα της Βασάν· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
Und Og, den König von Basan, / — Denn ewig währet seine Huld!
21 και δόντα την γην αυτήν εις κληρονομίαν· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
Und ihr Land zum Erbe gab, / — Denn ewig währet seine Huld!
22 κληρονομίαν εις τον Ισραήλ τον δούλον αυτού· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
Zum Erbe Israel, seinem Knecht. / — Denn ewig währet seine Huld!
23 Τον μνησθέντα ημών εν τη ταπεινώσει ημών· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού·
(Dankt dem), der in unsrer Niedrigkeit an uns gedachte / — Denn ewig währet seine Huld!
24 και λυτρώσαντα ημάς εκ των εχθρών ημών· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
Und uns von unsern Drängern befreite; / — Denn ewig währet seine Huld!
25 Τον διδόντα τροφήν εις πάσαν σάρκα· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
Der allen Lebewesen Speise gibt. / — Denn ewig währet seine Huld!
26 Δοξολογείτε τον Θεόν του ουρανού· διότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού.
Dankt dem Gott des Himmels. / — Denn ewig währet seine Huld!
