Ψαλμοί 135
1 Αινείτε τον Κύριον. Αινείτε το όνομα του Κυρίου· αινείτε, δούλοι του Κυρίου,
Хвалите име Господње, хвалите, слуге Господње,
2 Οι ιστάμενοι εν τω οίκω του Κυρίου, εν ταις αυλαίς του οίκου του Θεού ημών.
Који стојите у дому Господњем; у дворима дома Бога нашег.
3 Αινείτε τον Κύριον, διότι αγαθός ο Κύριος· ψαλμωδήσατε εις το όνομα αυτού, διότι είναι τερπνόν.
Хвалите Господа, јер је добар Господ; појте имену Његовом, јер је слатко.
4 Διότι τον Ιακώβ εξέλεξεν εις εαυτόν ο Κύριος, τον Ισραήλ εις θησαυρόν αυτού.
Јер Јакова изабра себи Господ, Израиља за достојање своје.
5 Διότι εγώ εγνώρισα ότι μέγας ο Κύριος· και ο Κύριος ημών είναι υπέρ πάντας τους θεούς.
Јер познах да је велик Господ, и Господ наш сврх свих богова.
6 Πάντα όσα ηθέλησεν ο Κύριος εποίησεν, εν τω ουρανώ και εν τη γη, εν ταις θαλάσσαις και εν πάσαις ταις αβύσσοις.
Шта год хоће, све Господ чини, на небесима и на земљи, у морима и у свим безданима.
7 Αναβιβάζει νεφέλας από των εσχάτων της γής· κάμνει αστραπάς διά βροχήν· εκβάλλει ανέμους εκ των θησαυρών αυτού.
Изводи облаке од краја земље, муње чини усред дажда, изводи ветар из стаја његових.
8 Όστις επάταξε τα πρωτότοκα της Αιγύπτου, από ανθρώπου έως κτήνους·
Он поби првенце у Мисиру од човека до живинчета.
9 εξαπέστειλε σημεία και τέρατα εις το μέσον σου, Αίγυπτε, επί τον Φαραώ και επί πάντας τους δούλους αυτού.
Показа знаке и чудеса усред тебе, Мисире, на Фараону и на свим слугама његовим.
10 Όστις επάταξεν έθνη μεγάλα και απέκτεινε βασιλείς κραταιούς·
Поби народе велике, и изгуби цареве јаке:
11 τον Σηών, βασιλέα των Αμορραίων, και τον Ωγ, βασιλέα της Βασάν, και πάσας τας βασιλείας Χαναάν·
Сиона, цара аморејског и Ога, цара васанског, и сва царства хананска;
12 και έδωκε την γην αυτών κληρονομίαν, κληρονομίαν εις τον Ισραήλ τον λαόν αυτού.
И даде земљу њихову у достојање, у достојање Израиљу, народу свом.
13 Το όνομά σου, Κύριε, μένει εις τον αιώνα· το μνημόσυνόν σου, Κύριε, εις γενεάν και γενεάν.
Господе! Име је Твоје вечно; Господе! Спомен је Твој од колена до колена.
14 Διότι θέλει κρίνει ο Κύριος τον λαόν αυτού· και τους δούλους αυτού θέλει ελεήσει.
Јер ће судити Господ народу свом, и на слуге своје смиловаће се.
15 Τα είδωλα των εθνών είναι αργύριον και χρυσίον, έργον χειρών ανθρώπου.
Идоли су незнабожачки сребро и злато, дело руку човечијих;
16 Στόμα έχουσι και δεν λαλούσιν· οφθαλμούς έχουσι και δεν βλέπουσιν.
Уста имају, а не говоре; очи имају, а не виде;
17 Ώτα έχουσι και δεν ακούουσιν· ουδέ είναι πνοή εν τω στόματι αυτών.
Уши имају, а не чују; нити има дихања у устима њиховим.
18 Όμοιοι αυτών ας γείνωσιν οι ποιούντες αυτά· πας ο ελπίζων επ' αυτά
Какви су они онакви су и они који их граде, и сви који се уздају у њих.
19 Οίκος Ισραήλ, ευλογήσατε τον Κύριον· οίκος Ααρών, ευλογήσατε τον Κύριον·
Доме Израиљев, благосиљај Господа; доме Аронов, благосиљај Господа;
20 οίκος Λευΐ, ευλογήσατε τον Κύριον· οι φοβούμενοι τον Κύριον, ευλογήσατε τον Κύριον.
Доме Левијев, благосиљај Господа; који се бојите Господа, благосиљајте Господа.
21 Ευλογητός ο Κύριος εν Σιών, ο κατοικών εν Ιερουσαλήμ. Αλληλούϊα.
Благословен Господ на Сиону, који живи у Јерусалиму! Алилуја!
