Ψαλμοί 135
1 Αινείτε τον Κύριον. Αινείτε το όνομα του Κυρίου· αινείτε, δούλοι του Κυρίου,
Alleluja! Lobpreist des Herren Namen! Lobpreist ihn ihr, des Herren Diener,
2 Οι ιστάμενοι εν τω οίκω του Κυρίου, εν ταις αυλαίς του οίκου του Θεού ημών.
die ihr im Haus des Herren weilet, in unseres Gotteshauses Höfen!
3 Αινείτε τον Κύριον, διότι αγαθός ο Κύριος· ψαλμωδήσατε εις το όνομα αυτού, διότι είναι τερπνόν.
Singt Alleluja! Denn der Herr ist gut. Singt seinem Namen! Er ist liebreich,
4 Διότι τον Ιακώβ εξέλεξεν εις εαυτόν ο Κύριος, τον Ισραήλ εις θησαυρόν αυτού.
hat doch der Herr sich Jakob auserkoren, zu seinem Eigentum sich Israel. -
5 Διότι εγώ εγνώρισα ότι μέγας ο Κύριος· και ο Κύριος ημών είναι υπέρ πάντας τους θεούς.
Ich weiß, der Herr ist so gewaltig, daß unser Herr die Götter alle überragt.
6 Πάντα όσα ηθέλησεν ο Κύριος εποίησεν, εν τω ουρανώ και εν τη γη, εν ταις θαλάσσαις και εν πάσαις ταις αβύσσοις.
Der Herr tut, was er will, im Himmel und auf Erden, im Meer und in den Tiefen all.
7 Αναβιβάζει νεφέλας από των εσχάτων της γής· κάμνει αστραπάς διά βροχήν· εκβάλλει ανέμους εκ των θησαυρών αυτού.
Der Du heraufführst Wolken von der Erde Ende und Blitze für den Regen bildest, der Du den Wind aus seinen Kammern lässest,
8 Όστις επάταξε τα πρωτότοκα της Αιγύπτου, από ανθρώπου έως κτήνους·
der Du die Erstgeburt Ägyptens schlugest, vom Menschen bis zum Vieh,
9 εξαπέστειλε σημεία και τέρατα εις το μέσον σου, Αίγυπτε, επί τον Φαραώ και επί πάντας τους δούλους αυτού.
und in Ägypten wunderbare Zeichen an Pharao und allen seinen Knechten tatest
10 Όστις επάταξεν έθνη μεγάλα και απέκτεινε βασιλείς κραταιούς·
und große Völker niederschlugst und starke Könige vertilgtest,
11 τον Σηών, βασιλέα των Αμορραίων, και τον Ωγ, βασιλέα της Βασάν, και πάσας τας βασιλείας Χαναάν·
den Amoriterkönig Sichon, den Basankönig Og und alle Reiche Kanaans
12 και έδωκε την γην αυτών κληρονομίαν, κληρονομίαν εις τον Ισραήλ τον λαόν αυτού.
und deren Land zum ewigen Besitze machtest, zum ewigen Besitze Deines Volkes Israel.
13 Το όνομά σου, Κύριε, μένει εις τον αιώνα· το μνημόσυνόν σου, Κύριε, εις γενεάν και γενεάν.
Dein Name ist auf ewig "Herr", für alle Zeiten wirst Du "Herr" genannt. -
14 Διότι θέλει κρίνει ο Κύριος τον λαόν αυτού· και τους δούλους αυτού θέλει ελεήσει.
Der Herr schafft seinem Volke Recht, erbarmt sich seiner Diener.
15 Τα είδωλα των εθνών είναι αργύριον και χρυσίον, έργον χειρών ανθρώπου.
Der Heiden Götzen sind von Gold und Silber, der Menschenhände Werk.
16 Στόμα έχουσι και δεν λαλούσιν· οφθαλμούς έχουσι και δεν βλέπουσιν.
Sie haben einen Mund und reden nicht und Augen, doch sie sehen nicht.
17 Ώτα έχουσι και δεν ακούουσιν· ουδέ είναι πνοή εν τω στόματι αυτών.
Nicht hören sie mit ihren Ohren; kein Odem ist in ihrem Mund.
18 Όμοιοι αυτών ας γείνωσιν οι ποιούντες αυτά· πας ο ελπίζων επ' αυτά
Wie sie, so sollen werden, die sie machen, und so, wer sich auf sie verläßt! -
19 Οίκος Ισραήλ, ευλογήσατε τον Κύριον· οίκος Ααρών, ευλογήσατε τον Κύριον·
Lobpreis den Herrn, Haus Israel! Du Aaronshaus, Lobpreis den Herrn!
20 οίκος Λευΐ, ευλογήσατε τον Κύριον· οι φοβούμενοι τον Κύριον, ευλογήσατε τον Κύριον.
Du Levis Haus, Lobpreis den Herrn! Die ihr den Herrn fürchtet, preist den Herrn!
21 Ευλογητός ο Κύριος εν Σιών, ο κατοικών εν Ιερουσαλήμ. Αλληλούϊα.
Gepriesen sei der Herr von Sion aus, der thronet zu Jerusalem! Alleluja!
