< Ψαλμοί 135 >
1 Αινείτε τον Κύριον. Αινείτε το όνομα του Κυρίου· αινείτε, δούλοι του Κυρίου,
Louez l'Éternel! Louez le nom de l'Éternel; Louez-le, serviteurs de l'Éternel,
2 Οι ιστάμενοι εν τω οίκω του Κυρίου, εν ταις αυλαίς του οίκου του Θεού ημών.
Qui vous tenez dans la maison de l'Éternel, Dans les parvis de la maison de notre Dieu!
3 Αινείτε τον Κύριον, διότι αγαθός ο Κύριος· ψαλμωδήσατε εις το όνομα αυτού, διότι είναι τερπνόν.
Louez l'Éternel; car l'Éternel est bon! Psalmodiez à la gloire de son nom; car il est clément:
4 Διότι τον Ιακώβ εξέλεξεν εις εαυτόν ο Κύριος, τον Ισραήλ εις θησαυρόν αυτού.
L'Éternel a choisi pour lui Jacob; Il a pris Israël pour son partage.
5 Διότι εγώ εγνώρισα ότι μέγας ο Κύριος· και ο Κύριος ημών είναι υπέρ πάντας τους θεούς.
Oui, je sais que l'Éternel est grand, Et que notre Seigneur est au-dessus de tous les dieux.
6 Πάντα όσα ηθέλησεν ο Κύριος εποίησεν, εν τω ουρανώ και εν τη γη, εν ταις θαλάσσαις και εν πάσαις ταις αβύσσοις.
L'Éternel fait tout ce qui lui plaît, Dans les cieux et sur la terre. Dans les mers et dans tous les abîmes.
7 Αναβιβάζει νεφέλας από των εσχάτων της γής· κάμνει αστραπάς διά βροχήν· εκβάλλει ανέμους εκ των θησαυρών αυτού.
Il fait monter des extrémités de la terre les nuées; Il fait briller les éclairs au milieu même de la pluie; Il fait sortir le vent de ses réservoirs.
8 Όστις επάταξε τα πρωτότοκα της Αιγύπτου, από ανθρώπου έως κτήνους·
C'est lui qui a frappé les premiers-nés de l'Egypte, Depuis les hommes jusqu'aux bêtes.
9 εξαπέστειλε σημεία και τέρατα εις το μέσον σου, Αίγυπτε, επί τον Φαραώ και επί πάντας τους δούλους αυτού.
Il a fait paraître au milieu de toi, ô Egypte, Des signes et des prodiges, Pour châtier Pharaon et tous ses serviteurs.
10 Όστις επάταξεν έθνη μεγάλα και απέκτεινε βασιλείς κραταιούς·
Il a frappé de grandes nations. Et mis à mort de puissants rois:
11 τον Σηών, βασιλέα των Αμορραίων, και τον Ωγ, βασιλέα της Βασάν, και πάσας τας βασιλείας Χαναάν·
Sihon, roi des Amoréens. Og, roi de Basan, Et tous les rois de Canaan.
12 και έδωκε την γην αυτών κληρονομίαν, κληρονομίαν εις τον Ισραήλ τον λαόν αυτού.
Il a fait de leur territoire le patrimoine, Oui, le patrimoine d'Israël, son peuple.
13 Το όνομά σου, Κύριε, μένει εις τον αιώνα· το μνημόσυνόν σου, Κύριε, εις γενεάν και γενεάν.
Éternel, ton nom demeure à perpétuité; Éternel, ta mémoire dure d'âge en âge!
14 Διότι θέλει κρίνει ο Κύριος τον λαόν αυτού· και τους δούλους αυτού θέλει ελεήσει.
L'Éternel fera droit à son peuple. Et il aura compassion de ses serviteurs.
15 Τα είδωλα των εθνών είναι αργύριον και χρυσίον, έργον χειρών ανθρώπου.
Les idoles des nations ne sont que de l'argent et de l'or. Oeuvres des mains de l'homme,
16 Στόμα έχουσι και δεν λαλούσιν· οφθαλμούς έχουσι και δεν βλέπουσιν.
Elles ont une bouche, et elles ne parlent pas; Elles ont des yeux, et elles ne voient pas;
17 Ώτα έχουσι και δεν ακούουσιν· ουδέ είναι πνοή εν τω στόματι αυτών.
Elles ont des oreilles, et elles n'entendent pas, Et il n'y a point de souffle dans leur bouche.
18 Όμοιοι αυτών ας γείνωσιν οι ποιούντες αυτά· πας ο ελπίζων επ' αυτά
Ceux qui les fabriquent, Et tous ceux qui mettent leur confiance en elles, Leur deviendront semblables!
19 Οίκος Ισραήλ, ευλογήσατε τον Κύριον· οίκος Ααρών, ευλογήσατε τον Κύριον·
Maison d'Israël, bénis l'Éternel! Maison d'Aaron, bénis l'Éternel!
20 οίκος Λευΐ, ευλογήσατε τον Κύριον· οι φοβούμενοι τον Κύριον, ευλογήσατε τον Κύριον.
Maison de Lévi, bénis l'Éternel! Vous qui craignez l'Éternel, bénissez l'Éternel!
21 Ευλογητός ο Κύριος εν Σιών, ο κατοικών εν Ιερουσαλήμ. Αλληλούϊα.
Béni soit, de Sion, l'Éternel Qui fait de Jérusalem sa demeure! Louez l'Éternel!