< Ψαλμοί 133 >
1 «Ωιδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.» Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί.
Pesem preizvrstna Davidova. Glej, kako dobro, in kako prijetno, da vkup prebivajo bratje!
2 Είναι ως το πολύτιμον μύρον επί την κεφαλήν, το καταβαίνον επί τον πώγωνα, τον πώγωνα του Ααρών· το καταβαίνον επί το στόμιον του ενδύματος αυτού·
Kakor ono najbolje mazilo razlito čez glavo, cedeče se na brado, brado Aronovo, ki seza dol do roba obleke njegove.
3 ως η δρόσος του Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών· διότι εκεί διώρισεν ο Κύριος την ευλογίαν, ζωήν έως του αιώνος.
Kakor rosa na Hermonu, kakor katera kaplje nad gore Sijonske, ker tja pošilja Gospod blagoslov svoj, življenje vekomaj.