Ψαλμοί 133

1 «Ωιδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.» Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί.

Hagi koganamo'zama mago zamarimpa hu'za magopima mani avu'ava zamo'a knare zantfa hu'ne.

2 Είναι ως το πολύτιμον μύρον επί την κεφαλήν, το καταβαίνον επί τον πώγωνα, τον πώγωνα του Ααρών· το καταβαίνον επί το στόμιον του ενδύματος αυτού·

Mago arimpama huno mani avu'ava zamo'a, Aroni asenire masave tagino frentegeno agemazampa azokatega uramino za'za kukena'amofo ananke kante uramiankna nehie.

3 ως η δρόσος του Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών· διότι εκεί διώρισεν ο Κύριος την ευλογίαν, ζωήν έως του αιώνος.

Mago arimpa huno mani avu'ava zamo'a, Hemoni agonaregati ata ko'mo, eno Saionima me'nea agonaraminte eme runteaza hu'ne. E'ina kumate Ra Anumzamo'a asomura hunezmante'nige'za, mani vava hugahaze.