< Ψαλμοί 130 >

1 «Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.
Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, PANIE.
2 Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.
Panie, wysłuchaj mego głosu. Nakłoń swych uszu na głos mojego błagania.
3 Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;
PANIE, jeśli będziesz zważał na nieprawości, o Panie, któż się ostoi?
4 Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.
Ale u ciebie jest przebaczenie, aby się ciebie bano.
5 Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.
Oczekuję PANA, moja dusza oczekuje; i w jego słowie pokładam nadzieję.
6 Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.
Moja dusza [oczekuje] Pana bardziej niż strażnicy świtu, [bardziej niż] ci, którzy strzegą do poranka.
7 Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·
Niech Izrael oczekuje PANA; u PANA bowiem jest miłosierdzie i u niego obfite odkupienie.
8 και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.
On sam odkupi Izraela ze wszystkich jego nieprawości.

< Ψαλμοί 130 >