Ψαλμοί 130

1 «Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.

Ein Stufenlied. - Aus tiefem Grund, Herr, rufe ich zu Dir:

2 Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.

Herr, höre meine Stimme! Aufmerken mögen Deine Ohren auf mein lautes Flehen!

3 Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;

Wenn Du der Sünden achten wolltest, Ach Herr, wer könnte, Herr, bestehen?

4 Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.

jedoch Vergebung ist bei Dir, daß man Dich fürchte. -

5 Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.

Des Herren harr ich. Meine Seele harrt; ich hoffe auf sein Wort,

6 Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.

ja, meine Seele harret auf den Herrn mehr, als den Morgen die Wächter sich ersehnen, die den Tag erwarten.

7 Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·

Israel harre auf den Herrn! Beim Herrn ist Gnade, bei ihm ist der Erlösung Fülle.

8 και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.

Nur er kann Israel erlösen von allen seinen Sündenstrafen.